Voor de normale huid

De lente lonkt. Een lekker zonnetje op je kop, een terrasje pakken, deuren open en genieten maar! Zo aan het begin van de lente moet ik altijd een beetje wennen aan wat ik aan moet trekken. Een T-shirtje is nog te koud, een zomerjas kan net en sneakers staan weer lekker sportief. Echter, die sneakers onder een lange broek leggen wel een klein deel van de onderbenen en enkels bloot. Sokken in sneakers vind ik persoonlijk not done, vandaar dat ik bij het dragen van dergelijk schoeisel van die kleine voetsokjes draag.

Het blootgelegde stukje onderbeen is aan het begin van de lente nog akelig wit. Melkflessen, noemde mijn vader vroeger van die inwitte benen en u begrijpt waarschijnlijk meteen wat hij daarmee bedoelde. Om die witte benen een beetje bij te kleuren, bestaan er crèmepjes, die ervoor kunnen zorgen dat de witte huid een beetje getint wordt. Ook ik heb dergelijke crème in huis gehaald, ook ik probeer die melkflessen enigszins te camoufleren.

Toen ik de fles crème eens nader bestudeerde, viel me op dat er op het etiket stond vermeld, dat de inhoud van de fles bedoeld was voor een normale en donkere huid. Dat is best gek. Het lijkt erop dat hiermee gesuggereerd wordt dat een donkere huid dus niet normaal is. Daar moest ik over nadenken.

De hamvraag is: wat is normaal? Alle rest is anders. Dat fenomeen wordt othering genoemd. Er is een sociale norm en wat ‘anders’ is, is vreemd.

Taal is voortdurend onderhevig aan verandering. Waar ‘vroeger’ heel achteloos bepaalde woorden werden gebruikt, is op een gegeven moment besloten die woorden niet meer te gebruiken, omdat ze als kwetsend of discriminerend werden ervaren. Het woord ‘allochtoon’ bijvoorbeeld, dat werd ingevoerd als een neutraal woord voor mensen met een migratieachtergrond. Het klonk beter dan ‘gastarbeider’. Woorden voor groepen die onder druk staan, krijgen vaak een negatieve lading, welk woord je ook gebruikt. Taal beweegt mee met de tijd en de context, waar je je ook bevindt.

Hoe het ook zij, de crème die ik had gekocht, deed haar werk. Mijn enkels en de onderkant van mijn onderbenen kleurden in een wat donkerdere tint. De kleur was ‘other’ dan de rest van mijn lichaam, maar gelukkig merkte ik daar verder niks van!