Lintjesregen Aalten/Dinxperlo, een enerverende dag

29 april 2022, 15:05 Maatschappij

DINXPERLO/AALTEN – Tien inwoners van de gemeente Aalten mogen een Koninklijke Onderscheiding in ontvangst nemen. Op de dag voor Koningsdag, 26 april, worden de tien in de vroege ochtend verrast met een bezoekje van burgemeester Anton Stapelkamp en bestuurssecretaresse Suzan Westerveld.

Door Karin Stronks

Zij beschikken op deze bijzondere dag over een prachtige klassieker met chauffeur, een Saab uit 1979 wordt bestuurd door verzamelaar Anton Kempink. Suzan neemt plaats op de achterbank, burgemeester Stapelkamp zit voorin. De oranjegebakjes die Suzan om 7.00 uur heeft opgehaald bij banketbakker Kasper Paul staan achterin de oldtimer. Het eerste bezoekje is om half acht op ’t Slaa in Aalten. 

Een groot aantal familieleden staat te wachten op ‘moment suprême’, kinderen en kleinkinderen van Johan Scholl zijn tiptop gekleed en gekapt. De burgemeester, compleet met ambtsketting, belt aan. Mevrouw Scholl opent de voordeur en slaat haar handen voor haar gezicht. “Johan! Beneden komen! Johan!” Johan Scholl is gekleed in pyjama en duster en loopt op zijn pantoffels naar buiten. Nadat hij zelf de uitnodiging heeft voorgelezen grijnst hij breed. De lach zal de hele dag niet van zijn gezicht verdwijnen… 

Het volgende adres is aan de Dalweg. Suzan pakt de gebakjes uit de auto en de burgemeester belt aan bij Tjipkje Baron. Zij opent de deur en is verbouwereerd. Nadat zij de uitnodiging heeft voorgelezen zegt ze: “Maar Petra dan?” Er blijkt een afspraak te zijn gemaakt in het ziekenhuis waar haar zus Petra momenteel verblijft. “Jullie zijn stiekemerds!” zijn de lovende woorden nadat Tjipkje hoort dat deze afspraak in scene is gezet…

Anton Kempink rijdt in de Saab met de rood/wit/blauwe linten en het fraaie bloemstuk erop met zijn passagiers zeer rustig naar De Heurne. De klassieker trekt veel bekijks. Henri Boland is aan het werk, bij Aalders wordt hij verrast met het bezoekje van de burgemeester en Suzan. “Ik dacht, wie gaat er trouwen vandaag”, zegt hij. Hij leest de uitnodiging voor en is enigszins overdonderd. Een paar collega’s zijn getuige van de mededeling, er worden foto’s gemaakt door familieleden. Kort geleden heeft Henri nieuwe kleren gekocht, samen met zijn dochter. “Dat was niet voor niks!” Burgemeester Stapelkamp glimlacht: “Laat het maar rustig even bezinken, tot straks in de Dorpskerk.”

Suzan houdt het draaiboek met de tijdlijn goed in de gaten. “We lopen voor op schema”, zegt ze. Ada Bakker-Boland is de volgende die een Koninklijke Onderscheiding zal ontvangen, zus van Henri. Ze roept uit: “Ja maar ik heb niks gedaan! Ik heb echt niks gedaan…” Burgemeester Stapelkamp zegt: “Daar denken sommige mensen toch anders over!” Er is even tijd voor koffie en ook chauffeur Kempink komt een bakkie halen. Ada kijkt nog eens naar de uitnodiging. “Er komt nog iemand voor de airco zo dadelijk.” Haar man grijnst en schudt zijn hoofd. “Tot straks in de kerk”, groet Stapelkamp.

Een bijzonder moment beleeft het echtpaar Wim en Annie Derksen-Westerveld. Eerst mag Annie de uitnodiging voorlezen. En tot zijn verbazing krijgt ook Wim een kaart met een doosje gebak. Annie: “Ja, ik was bij Wim betrokken en had wel een voorgevoel…” Stapelkamp geeft aan: “Na een broer en zus nu ook een echtpaar! Heel bijzonder!” Bij Johan van Schijndel, het is inmiddels kwart over negen, staan kinderen en kleinkinderen verdekt opgesteld. De burgemeester drukt op de bel. Johan, op kousenvoeten, leest de uitnodiging voor. Hij krijgt een daverend applaus van zijn familieleden. “En ik had een afspraak met de huisarts… En zou nog rijden in de electrokar…” Zijn familieleden grijnzen. “Allemaal geregeld!” 

Het volgende adres is op het industrieterrein, bij Enveloprint. Koos Nederlof staat sprakeloos te kijken als een ongewoon gezelschap binnenkomt. Hij pakt stoelen en regelt koffie na een knikje van Suzan wat zoveel betekent als ‘het kan even’. Het blijkt dat Koos is betrokken bij een Koninklijke Onderscheiding voor een vriend terwijl die vriend is betrokken bij het lintje van Koos. “Wie een kuil graaft voor een ander…” Er wordt gesproken over dubbelspionnen en dubbele agenda’s. Stapelkamp: “Voor ons vaak heel lastig, je praat met de één en hoort van de ander… Oppassen dat we niet onze mond voorbij praatten…” Verrast is Nederlof wel, hij zat gisteren nog in Zwitserland. “Tot straks”, klinkt het ook hier.

Het laatste adresje is aan de Beggelderveldweg. Annie Veerbeek-Westerhof wordt verrast met het bezoek, de gebakjes en de uitnodiging. Ze kan het bijna niet geloven. “Henk deed ook nogal vaag”, zegt ze, “we zouden bezoek krijgen. Ik zei nog ‘wat is er aan de hand, de burgemeester loopt hier rond’…” Ook Annie moet nog even aan het idee wennen, zij en Henk zijn enigszins emotioneel door de boodschap van de burgemeester en Suzan. 

Omdat het tijdschema het toelaat brengen burgemeester Stapelkamp en Suzan nog even een bliksembezoekje aan Jan van der Horst, hij zou op vakantie gaan maar – het kost enige moeite – dat wordt een dagje uitgesteld. Jan is al tiptop gekleed, zijn vrouw is bezig de stropdas te schikken. Na een warm afscheid gaat het richting kerkelijk centrum waar de gedecoreerden en partners worden ontvangen. Intussen loopt de dorpskerk vol, een vrolijke verwachtingsvolle sfeer heerst er, er wordt gelachen, gepraat. Dan lopen de tien genodigden binnen, achter de burgemeester aan, ze krijgen een staande ovatie. “Een heldenontvangst”, zegt Stapelkamp. Hij is ad rem: “Vorig jaar niet één gedecoreerde uit Dinxperlo, nu maar liefst acht, de Dinxperlo-ers hebben zich dat wel aangetrokken! Wellicht volgend jaar iemand uit ’t Klooster of van De Haart voordragen?” 

Eén voor een worden de gedecoreerden naar voren geroepen, burgemeester Anton Stapelkamp vertelt, doorspekt met een flinke dosis humor, waarom deze personen een Koninklijke Onderscheiding ontvangen en memoreert kort aan de bezoekjes in de ochtend. Johan Scholl, ‘bananasplit was er niets bij’. Annie Veerbeek, ‘spelverdeler, op de achtergrond’, Johan van Schijndel ‘er viel een stilte aan de deur’, Tjipkje Baron, ‘woont twee jaar in Aalten, vindt haar plek maar verliest haar vriendin’, er valt even een stilte in de kerk. 

Annie en Wim Derksen, ‘Annie als denker, Wim de doener’, Henri Boland en Ada Bakker-Boland, ‘nog nooit meegemaakt dat broer en zus tegelijk een lintje ontvangen’, Koos Nederlof, ‘wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in’. Achter uit de kerk klinkt: “Opa!” Jan van der Horst, ‘gedoe mee gehad vanwege vakantie, in Den Haag kennen ze jou nu ook’. Na de plechtigheid volgt een fotomoment en na nog even napraten in het kerkelijk centrum gaat ieder zijns/haars weegs. Op naar een mooie zonnige Koningsdag.