Reizen brengt mensen samen, waar dan ook ter wereld

5 maart 2022, 19:00 Opinie

Ik staar naar buiten. Er staat een bordje met de letters CDEF erop. Waarschijnlijk een aanduiding voor de diverse landingsbanen. Het begint al donker te worden. Al ruim vijf uur staar ik uit het vliegtuigraam. We zijn nog geen meter vooruit gekomen.

Tekst en foto’s: Marleen Hoftijzer

“Ladies and gentlemen, we need medical support. If there is a doctor here, please come to us,” roept de stewardess om.  Een man met een maagbloeding ligt over de stoelen. Er heerst lichte paniek.

Een noodlanding in Frankrijk volgt. Met de man loopt het gelukkig goed af, maar het geduld van de rest van de passagiers wordt daarna flink op de proef gesteld.

We zijn te zwaar beladen en daardoor hard geland, hoor ik van de stewardess. Het landingsstel heeft daardoor een klap gehad. Een team van technische mensen wordt uit bed getrommeld. Nieuwe crewleden ingevlogen.

Eindelijk mogen we het vliegtuig uit om verder te wachten in de terminal op onze eindbestemming Cuba. Ik en m’n vriend raken aan de praat met een Belgisch koppel. De vertraging is inmiddels al opgelopen naar elf uur en dan moeten we nog dertien uur vliegen. Het gesprek gaat over feestjes en al snel komt de Zwarte Cross ter sprake. “Daar willen we heel graag naartoe! Lekker brommers kieken”, grappen deze feestbeesten.

Na zestien uur wachten mogen we eindelijk door de douane. De Belgen hebben nog een halve liter Malibu op zak die toch echt eerst op moet. We atten de fles binnen een minuut leeg. Half dronken staan we in de gate.

“Jullie moeten echt mee naar de Zwarte Cross”, zeg ik, want ook al wonen ze over de grens, deze Belgen voelen zich helemaal thuis op ons boerenfeestje. Dat weet ik zeker. Tijdens de laatste editie nam ik de Spanjaard Jaime mee naar de Cross. Zijn sceptische houding verdween al snel toen hij de eerste versierde caravans onderweg richting de Achterhoek tegenkwam.

Culturen bij elkaar brengen. Ik blijf het fascinerend vinden. In het vliegtuig nemen we afscheid van de Belgen. “Tot op de cross!”, roep ik nog na. Na twee jaar in Nederland te zijn geweest, wordt het me weer eens duidelijk gemaakt: reizen brengt mensen samen, waar ook ter wereld.