You’ll Never Walk Alone – Gerry & The Pacemakers (1963)
AlgemeenYou’ll Never Walk Alone – Gerry & The Pacemakers (1963)
Naoberschap
Ik vind de term naoberschap krachtig.
Ik vind de term naoberschap machtig.
Ik vind de term naoberschap prachtig.
Iets voor elkaar over hebben, je buren, vrienden, collega’s of familie, het maakt niet uit voor wie, als het maar gebeurt. Een boodschapje doen, de tuin aanharken of ‘gewoon’ even achter de deur kijken. Hoe gaat het met je? Kan ik iets voor je doen? Het kan allemaal, maar het moet wel gedaan worden.
Het naoberschap is iets dat in het oostelijke deel van Nederland al sinds jaar en dag een begrip is. Voor mijn gevoel is het een tijdje minder populair geweest, maar ‘dankzij’ corona is het weer in ere hersteld en dat is terecht. Toen werden we geconfronteerd met de zorg voor elkaar, omdat we met isolatie, een lockdown, maar met ook angst voor besmettingen te maken kregen.
In een tijd waarin individualisme hoogtij viert, waarin er steeds meer tegenstellingen zijn, is het des te belangrijker van naoberschap een prioriteit te maken. Je geeft daarmee aan dat je buren, je vrienden of wie dan ook, er niet alleen voorstaan. In 1963 verscheen van Gerry & The Pacemakers de tot een klassieker uitgegroeide ‘You’ll Never Walk Alone’. Later is het door diverse artiesten uitgevoerd en werd het bij de Engelse voetbalclub Liverpool het clublied. Gerry Marsden en zijn band kwamen dan ook uit Liverpool en het nummer hoort bij de Merseybeat, in navolging van de leiders van deze stijl, de Beatles. ‘When You Walk Through A Storm, Hold Your Head Up High And Don’t Be Afraid Of The Dark’, het zit allemaal tegen, probeer positief te blijven. Als dat niet lukt, kan iemand anders je helpen, je naaste, een naober. ‘Walk On Through The Wind, Walk On Through The Rain, Though Your Dreams Be Tossed And Blown’, ga door ondanks tegenslag, ook al worden je dromen heen en weer geslingerd.
Gelukkig wonen we in een streek waar er nog naar anderen gekeken wordt en het individualisme de saamhorigheid nog niet overgenomen heeft. Daarvoor moeten we waken, er samen voor zorgen dat we naar de ander blijven omkijken en daar waar nodig een helpende hand uitsteken. ‘You’ll Never Walk Alone’, niemand zou er alleen voor moeten staan... maar dat is een illusie.
