Afbeelding

The Day Before You Came – ABBA (1982)

Opmerkelijke reünie!

Ik vond het best wel grappig en ook wel verbazingwekkend, de reacties op de reünie van ABBA, die donderdag 2 september jl. werd aangekondigd. Voor zover ik mij kan herinneren waren de meningen van de zichzelf erg respecterende critici in de hoogtijdagen van het Zweedse viertal niet bepaald vleiend. Met veel minachting werd er over hun muziek gesproken en geschreven, het was muzikaal behang en volgens een aantal waren het veel te simpele liedjes. Natuurlijk is de waardering de laatste jaren enorm gestegen, wat al begin jaren negentig langzaam op gang kwam. Steeds meer acts namen liedjes van het kwartet op en scoorden daar dan ook nog mee. De musical en de film "Mamma Mia" deden de rest ... en terecht als je het mij vraagt.

Al vanaf de eerste bewuste kennismaking met hun singles, ik denk 1975, heb ik een zwak voor ze. Pakkende liedjes, heerlijke melodieën, geweldig gezongen, kwalitatief gewoon goed. Daarnaast vond ik "de blonde", Agnetha dus, meer dan de moeite waard. Die ogen, een soort trieste blik, die trokken mij elke keer weer dichter naar de televisie toe. En als je dan later in biografieën leest dat ze niet altijd even gelukkig is geweest als lid van de zeer succesvolle groep, dan begrijp ik die blik beter. Ze vond het reizen verschrikkelijk, het in de steek laten van haar kinderen greep haar elke keer weer aan.

"The Winner Takes It All" was in 1980 een enorm succes. De scheiding van haar en Björn in 1979 lijkt model te hebben gestaan voor deze prachtige hit en daarna volgden liedjes met steeds meer diepgang, niet alleen muzikaal, maar zeker ook tekstueel.

In 1982 verscheen mijn alltime favoriete ABBA liedje "The Day Before You Came", overigens kort daarop gevolgd door "Under Attack". De sfeer van dat liedje pakt mij elke keer weer, die melodie op de toetsen en dan natuurlijk de stem van Agnetha. Afscheid, een liefde die vertrekt, al dan niet definitief en dan die eenzame nachten, alleen in bed, luisterend naar de regen op het dak, "And Rattling On The Roof I Must Have Heard The Sound Of Rain, The Day Before You Came".

En nu zijn ze er weer met liedjes die klinken alsof ze nooit weggeweest zijn en dat is razend knap na 40 jaar. Geeft de kwaliteit van ABBA nog maar weer eens aan.