In wat veur land … (8)

Vanaf d'n 'day after' (zoat dat in hedendaags Hollands heit) zit ik al een betjen verdwaasd op d'n verkiezingsuutslag te kauwen. (Inclusief op't rooie potlood en dit stuksken...)

Maor goed; at de journalistiek al véurdat de eerste uutslage binnen bunt, een 'toekomstig kabinet' probeert te formeern', mot ik mi-j niet anstellen.
En op zien minst ok een bone in de pot gooien. Maor wélken?
Kan'k stellen da'k metene op taofel ston te dansen? Eerlijk gezegd: nae.
Want miene stemme hef't – simpelweg- niet ehaald. (Al was't op een vrouw, en nog aardig streekgebonden ok. Maor já, nummer tiene op de lieste.)

Anderszins kan'k mi-j ok vinden in de dame wiet goeie redenen had um dat dansjen wál te maken. Dus lao'k niet zeurn, want daormet fiets ik middendeur onze eigen democratische beginselen…

Globaal ku'w stellen dat Neerlands volk zich (nog?) grotendeels an de rechterkante van't vehikel vasteklamt. Ondanks de valparti-je vanwaege 't Groningse gas, 't Belastingkantoor én de heupe slachtoffers onder de umstanders, bunt ze opni-j in't zadel eholpen.

Affijn; hoppen datter - met 't peleton in de middenbarm - een begaonbaor parcours wordt uut ezet, um den hogen barg wiet veur ons lig te bedwingen.
Mót können! Allenig löp de weg daorhén vake zo onmundig uutene.

Ik nuum maor'n dwarsstraote: Laveern ik as kiezer bewust naor links, umda'k niet geerne wil dat in de toekomst onze (klein)kinder 't water - létterlijk - an de lippen kump te staon. Me'k een andere (groot)moeder op 't zelfde moment de keuze veur réchtsaf. Umdat ze niet langer kon anzeen dat de eur'n op eslotten zit waegens corona.

Kort gezegd; dat wordt dus weer poldern. Met de peute in de klei.
Maor ástoeblieft: lao'w de hakken niet al te lange in't zand zetten.
Want d'r mot wál wat gebeurn. Wille wi-j althans met ons allen niet vastelopen...


Ankh Gussinklo

PS: 'Mien Momentjen' op verkiezengsdag was dat – kort bi-j't stemlokaal- een bevlaogen Iezerlosen agrariër (wie'k hóge hebbe) mi-j met een groten twinkeling in de ogen toeriep: “I-j hebt toch wal gruun genog estemd?”
Effen dacht ik: “Wie wet völt d'r met humor ok nog wal een wereld te winnen...”