Kerst in Bredevoort
Wij besloten dit jaar kerst in Bredevoort te vieren. Van het westen reisden we naar het oosten om bij familie te kunnen zijn. Op 1e kerstdag lazen we in de bijbel over Maria en Jozef die hun tocht van Nazareth naar Bethlehem aflegden en over de herders die de nieuwkomers op de plaats van bestemming verwelkomden.
Na twee dagen van gezellig samen zijn, had onze zoon behoefte zijn thuisgebleven vriendin te bellen. Om even wat frisse lucht te pakken, combineerde hij dat met een korte wandeling. Een kwartiertje na zijn vertrek ging onze telefoon: hij was staande gehouden door de politie. Er was een melding door een burger gedaan: een verdacht persoon was in het dorp gesignaleerd. Zoon; 16 jaar, 1 meter 65, zo’n 55 kilo en bruin. Hij was gevraagd of hij even zijn legitimatiebewijs kon laten zien. De geüniformeerde agent kwam hem glimlachend thuisbrengen op het logeeradres. Er was immers geen sprake van strafbaar gedrag.
Eenmaal thuis in het westen proberen wij een goede herinnering over te houden aan Kerstmis in Bredevoort. Het eten was goed en we hadden het met elkaar echt gezellig gehad. Dat je als 'vreemdeling' in het pittoreske Bredevoort als verdacht wordt gezien, verdringen we maar. Dat de politie zonder aantoonbare aanleiding om legitimatie vraagt, vergeten we maar.
Soms dringt de vraag zich op: was het anders gelopen als onze zoon blauwe ogen en blond haar had gehad? Op die momenten hebben we nog maar eens een gesprek met hem om uit te leggen dat zijn huidskleur hem niet tot verdachte maakt en dat hij in ons land, net als iedere andere inwoner, mag wandelen waar hij wil. En aan iedereen die ooit ook eens feestdagen in Bredevoort gaat vieren, wensen wij gezellig samen zijn.
Nicoliene de Bruijne