Blad
Wat is het mooiste seizoen? Ik twijfel elke keer opnieuw tussen de lente en de herfst. Over de winter hoeven we het niet te hebben. Dat is verreweg het saaiste jaargetijde met al die kale bomen en grauwheid. Bovendien houd ik niet van kou. De zomer heeft het nadeel van eenvormigheid. De nieuwigheid is er af, in de groentinten zit steeds minder variatie.
In voorjaar en najaar zijn er daarentegen voldoende kleurentinten. Vanaf maart als er veel meer gaat bloeien en struiken en bloemen geleidelijk aan blad krijgen is geen week de zelfde. De kleuren veranderen voortdurend. Vooral in de lente is duidelijkheid dat er minstens 50 tinten groen zijn. Totdat die vervagen en de saaie zomer is aangebroken.
Gelukkig krijgt die zomer aan het eind meer kleur. Het blad van de krentenboompjes kleurt rood, de acacia’s in de straat worden geel. Vanaf eind september komt er steeds meer kleur. Geel, rood, bruin, roodbruin en alle overgangen daartussen stemmen mij vrolijk. Kleurrijke types houden van een kleurrijke omgeving. Vallend blad, de geur van verrotting in de bossen, de paddenstoelen, ik geniet.
Herfst en lente zijn seizoenen van verandering. Zomer en winter zijn seizoenen van stilstand en saaiheid. Ik ben altijd iemand geweest die gesteld is op veranderingen. Ik ben gelukkig dat ik in een land leef, waar de seizoenen duidelijk zichtbaar zijn, al mogen de zomer en winter van mij worden afgeschaft. Voor mij heeft de herfst geen nadelen. Ik erger me niet aan vallend blad, ik hoef niet elke dag te vegen.
Bij mij achter het huis is inmiddels een mooi mozaïek ontstaan van de eerste vallende bladeren, die elk in verschillende tinten verkleuren. Er tussen liggen de roodbruin glimmende kastanjes en de lichtbruine hazelnoten. Ik laat dat nog even liggen om er van te genieten. Binnenkort zal de kastanje zijn blad laten vallen en dan wordt het plaveisel langzamerhand onzichtbaar. Tegen die tijd zal ik een keer de bezem hanteren. Het grootste deel van het blad schuif ik de tuin in.
Zonder lawaai. Mij lukt dat. In de schuur hangt een bladblazer, die mijn vader ooit kocht. Die weiger ik te gebruiken. Dat zouden meer mensen mogen doen. Alles weghalen is niet nodig. Blad is goed voor de tuin en als het echt te veel wordt breng je het naar een bladkorf. Bij mij gaat niets In de groene container en naar de bladkorf. Als het gevallene teveel voor de tuin wordt, doe ik een deel in linnen zakken. Daarmee vul ik elke herfst mijn dekbedovertrek. Voor een behaaglijke nachtrust in die vreselijke winter kan ik het zeer aanbevelen.