Juf Paulien geëerd vanwege veertigjarig jubileum
AALTEN - Juf Paulien van de Sint Jozefschool in Aalten werd onlangs verrast door alle leerlingen van de schooll, omdat zij afgelopen zomer veertig jaar in het onderwijs werkzaam was. Haar werk doet zij nog steeds met erg veel plezier. Ze werd onthaald door een erehaag van leerlingen. En vervolgens toegezongen. Er was een speciaal feestlied gemaakt voor juf Paulien. Tot slot kreeg zij een prachtig versierde boom, met zelf geknutselde blaadjes van elk kind.
Twee leerlingen uit groep 8 hebben juf Paulien geïnterviewd over haar onderwijscarrière, en dit verslag ervan gemaakt.
V(raag): Wilde je altijd al juf worden?
A(ntwoord): Ik wist niet goed wat ik wilde. Ik ben een echt mensen-mens. Wel wist ik, dat ik graag in de gezondheidszorg of in het onderwijs wilde werken. Uiteindelijk heb ik voor het onderwijs gekozen.
V: Welke opleiding heb je gedaan?
A: Ik heb drie jaar de klos-opleiding gevolgd en daarna nog een extra jaar hoofdakte. Tot slot was er een tweejarige applicatie cursus, om volledig bevoegd te zijn voor het basisonderwijs.
V: Wat vind je het leukst aan je werk?
A: De spontaniteit en het enthousiasme van de kinderen. Het geeft mij energie, hier word ik blij van. Ik vind het fijn om kinderen te volgen in hun ontwikkeling.
V: Welke groepen heb je les gegeven?
A: Meestal geef ik les aan de kleuters. Ik heb ook een groep 3-4 gehad. Daarnaast heb ik drie jaar lang op het AZC in de onderbouw gewerkt.
V: Wat vind je het leukste vak om te geven aan de kleuters?
A: Ik vind het heel leuk om te vertellen en om voor te lezen. Ook creatief bezig zijn is een specialiteit.
V: Wat vind je het leukst hier op school?
A: De gezelligheid, de kleinschaligheid, het laagdrempelige en de altijd fijne collega´s.
V: Hoe is het om al veertig jaar in het onderwijs te zitten?
A: Het onderwijs is in 40 jaar enorm veranderd. Het blijft altijd boeien. Ik geniet nog elke dag van de vrolijke gezichten van de kinderen.
V: Wat was er bijzonder aan de afgelopen tijd?
A: Natuurlijk kwam het coronavirus, dus ik kon niet voor de klas staan. Wat ik heel jammer vond. Ik was heel trots op de kinderen, maar ook op de ouders die in deze tijd, naast hun werk, de kinderen thuis les gaven. Ook op de collega’s.
