Diederik Verbakels waanzinnige art selfies nu in een boek
'Met elke serie wil ik graag een verhaal vertellen'
Door Josée Gruwel
AALTEN – Mode-ontwerper Diederik Verbakel heeft een een kekke hobby: het maken van kunstzinnige selfies. De bijzondere hobby, waarbij zijn zakenpartner Marieke Holthuis als fotograaf en stille kracht fungeert, is tijdens de coronaperiode uitgemond in een boek: So Selfish.
De hobby begon in Thailand, in 2005. “Voor ons werk als mode-ontwerper en consultant reizen we de hele wereld over. Op de zoveelste vliegreis en de zoveelste hotelkamer kun je je dan stierlijk vervelen. In Thailand maakt het hotelkamerpersoneel van badlakens en handdoeken de mooiste vouwwerken. Ik bekeek ze, ging er wat mee aan het dollen, zette ze op mijn hoofd, schikte ze wat en was verrast door het effect: ik leek op iemand op een zeventiende-eeuws schilderij.” De selfies waren snel gemaakt. Verbakel maakte er een serie van: Tai Towel Rembrandt. Al snel kreeg hij de smaak te pakken, hield hij zich thuis, in de Bright White Studio aan de Landstraat 10 in Aalten en op zakenreizen behalve met zijn werk voor het eigen modelabel Died ook bezig met het bedenken van ideeën voor een nieuw hobbyproject.
Samenwerken in series
“Ik werkte meteen in series. Die bestaan uit zes of negen looks. Daarmee wil ik een verhaal vertellen. Met eigen schminkideeën, kledingontwerp, zelf gezochte materialen en attributen krijgt dat gestalte.”
Op allerlei plekken, zoals markten en tweedehands winkeltjes, gaat de kunstenaar op zoek naar voorwerpen en materialen die hij ervoor kan gebruiken. Soms vindt hij ook zo maar iets bruikbaars op het strand of op straat. “Het hoeft allemaal niet veel te kosten.”
Zo maakte hij de Mondriaanserie, een serie die verwijst naar de Japanse stripkunstenares Yakoi Kusuma en een serie die geïnspireerd is op de Italiaanse renaissanceschilder Acrimboldo. Al snel werd duidelijk dat om een goed resultaat te krijgen het handiger is als hij niet zelf de foto's maakt. Het zijn nu dus geen echte selfies meer. “Ik vroeg Marieke, want vaak heb ik handen tekort. Bovendien kent zij me door en door en ik haar. Je zou kunnen zeggen dat onze relatie is als een huwelijk, een huwelijk maar dan zonder seks. Zij heeft een vriend en ik heb vriendjes. Marieke is voor mij onmisbaar, ze heeft onder andere een heel goed oog voor styling.”
Holthuis: “Diederik heeft de ideeën voor de series, maar ik ben de stille kracht op de achtergrond en maak de foto's.”
Verbakels soloproject
De zelfportretten ontstaan in het brein van Verbakel. Holthuis: “Ik wacht steeds af. Ik ga wel met hem mee op jacht naar materialen en attributen, maar weet dan eigenlijk niet waar hij naar op zoek is. In het atelier maakt en verzamelt hij alles wat hij nodig heeft voor de verschillende looks, ook daar bemoei ik me niet mee. Dus hoe hij uiteindelijk voor mijn camera verschijnt is steeds een verrassing.”
Vrijdagavond
signeersessie
van So Selfish
bij boekhandel
Messink&
Prinsen
Als het zover is, schieten ze de serie doorgaans in een dag. In het eigen kantoor of ergens op locatie, ook in het buitenland. Inmiddels zijn er zo'n veertig series gemaakt. Verbakel: “Gaandeweg stelde ik steeds meer eisen aan de uitvoering. Het moet af zijn, uitgebalanceerd, professioneel. Met het maken van de foto's weet Marieke precies wanneer ze het goede shot maakt. Dan roept ze: 'Ik heb hem, ik heb hem.'”
Elke serie, met uitleg, post Verbakel op Facebook en Instagram. Aan zijn volgers geeft hij op het moment suprême elke dag een foto prijs. “Ik begin met een heel goede, de laatste drie zijn de beste en de allerlaatste de allerbeste. Daarmee bouw ik de energie op.” Veel likes krijgt hij op de laatste. Verbakel geniet van zijn volgers. “Ze lachen veel om de selfies. Die moeten ook vooral lollig zijn.”
Bezieling
De hobby fascineert hem, hij kan zich erin uitleven. “Het is mijn uitlaatklep. Vroeger zat ik op jeugdtheater. Dat is ook een mix van performance en creativiteit. Ik hou ervan om op een leuke manier een verhaal te vertellen en een boodschap over te brengen. Het liefst een educatieve. En het idee? Dat komt gewoon, daar hoef ik niets voor te doen. Ja soms, toch even overleggen met Marieke als ik meerdere ideeën tegelijk heb.”
Corona
In coronatijd viel het zakelijke werk voor Holthuis en Verbakel nagenoeg stil. “Voor de bedrijven waar we in Italië, China en Turkije mee samenwerken zijn we als het snoepje op de taart. Dat laat je als eerste weg.” Terwijl ze eerder meer in de lucht waren dan in Aalten, kon er niet gevlogen worden. Om inkomsten te genereren ontwierpen en maakten ze mondkapjes, en sjaals en T-shirts met maskers. Verbakel: “Maar de lockdown was voor mijn hobby heel gunstig. Ik werd er creatief en enthousiast van, want mensen hadden tijd om op mijn Instagram-account te kijken. Dat motiveerde me.” Er kwamen vier series tot stand: een gebaseerd op de Japanse straatstijl, die noodgedwongen niet in Japan maar op straat in Aalten werd geschoten, Quarantaine Craft Masks, de Couture Clowns, en het vrolijke Liefdesgevecht. Dit laatste was een project met Bas Kosters, bedoeld als online pride celebration omdat de Amsterdam Gay Pride niet doorging. Door corona namen Holthuis en Verbakel ook de tijd om aan de vraag om een boek uit te geven te voldoen. Ze werkten met grafisch ontwerper Thijs Mertens en tekstschrijver Christina Tomei samen om in eigen beheer So Selfish uit te geven. Het werd een boek met zo'n twintig series. De grote, unieke, kleurrijke foto's roepen verwondering op en de diepere betekenis wordt door middel van tekst uitgelegd. Met prachtige herinneringen kijken Holthuis en Verbakel naar de series die in Brazilië en Mexico tot stand kwamen en die op zo'n creatieve manier de sfeer en rituelen van het land weergeven. Verbakel: “En heel belangrijk: goed licht.”
Geschiedenis
De twee kennen elkaar van de mode-opleiding van ArtEZ. Ze werken al bijna 25 jaar samen. Na hun afstuderen gingen ze naar Italië, waar ze vanaf 1999 tien jaar werkten voor het florerende Italiaanse jeansmerk Diesel. Holthuis werd er hoofd meisjesmode en Verbakel was er verantwoordelijk voor alle damescollecties. Toen na tien jaar het bedrijf fors was uitgebreid en hun contract afgelopen, tekenden ze niet bij maar gingen een jaar op wereldreis. Op Bali, in India en Nepal maakten ze met lokale ambachtslieden kleding en accessoires. Dit was de start van hun eigen modelabel. Tien jaar geleden streken ze neer in Aalten, in het pand waar Holthuis opgroeide en haar vader een naaimachinewinkel had. Ze werken er op de begane grond, waar ze sjaals en T-shirts ontwerpen voor afnemers uit onder andere Turkije, Italië en China. In het pand, dat ze kochten, wonen ze – gescheiden – boven. “Aalten is heerlijk wonen, qua werken hebben we hier de ruimte en ervaren we de rust. Ook is er het gemak van het vliegveld van Düsseldorf dat dichtbij ligt.”
Om geïnteresseerden persoonlijk – en coronaproof – te ontmoeten is Verbakel, met zijn boek, op vrijdag 2 oktober van 18.00 tot 20.30 uur aanwezig bij boekhandel Messink&Prinsen in Aalten, waar hij ook signeert. So Selfish kost 45 euro en is te bestellen via www.brightwhitestudio.com
