Hoe voel je je thuis in een kasteel?
“Verboden toegang. Privé terrein”, staat er op een aluminium bordje bungelend aan een koord. Ik loop iets verder om te zien of er een andere entree is dan via deze brug, maar het kasteel is omringd met water. Vandaag ben ik uitgenodigd om bij Karin en haar partner Jos te komen filmen. Deze Vordense kasteelbewoners hebben een prachtig verhaal voor mijn vlog 'Can I come over?' Want hoe voel je je in vredesnaam thuis in een kasteel? Ik krijg al rillingen bij de gedachten van koude kamers en lange donkere gangen. Vol met schilderijen van oude landheren die je met diepe glazige ogen aanstaren.
Tekst en foto's: Marleen Hoftijzer
Plotseling gaat de deur open: "Joehoe, stap maar over het koord!”, hoor ik Karin roepen. Via de grote houten brug loop ik naar de blonde vrouw toe. “Wil je eerst even buiten zitten?”, vraagt ze. Onderweg ontmoet ik haar partner Jos die met een zachte stem zichzelf voorstelt en ik kijk verbaasd om me heen. In de hal staan twee stalen harnassen van ridders, Chinees porselein en een David-beeld. “Hoe voel je je hier thuis, Karin?”
“Als klein kind droomde ik er al van om in een kasteel te wonen. Ik heb er talloze bekeken en dit kasteel voelde direct goed. De kamers zijn niet te groot en we hebben goed onderscheid tussen de boven- en onderverdieping aangebracht. Boven is privé en beneden geven we rondleidingen. Soms komt het wel eens voor dat er per ongeluk toch iemand naar boven komt en dan zit Jos net de Tour de France te kijken, haha!”
Jos werkt doordeweeks in Den Haag en komt elke donderdagavond thuis in het kasteel. “Ben je nooit bang als je hier alleen moet slapen?” Karin denkt even na en zegt: “We hebben twee grote honden die goed waken, maar als ze beginnen te blaffen moet ik wel met een zaklamp buiten gaan kijken. Er is nooit iets ernstig gebeurd, maar het komt wel eens voor dat er jongeren hier in de bossen rondhangen.”
Als we in de zon genieten van een kop thee, vertelt Jos dat hij het prettig vindt om elke week heen en weer te pendelen. Een paar dagen in de stad en dan richting het rustige Vorden. En ik herken direct zijn gevoel. De afgelopen corona-weken reisde ik constant heen en weer, tussen mijn appartement in Breda en dan weer naar mijn ouders boerderij in Aalten. Thuis op twee plekken, maar een kasteel? Nee, dat is niks voor mij. Bekijk de vlog van Karin en Jos terug bij Omroep Gelderland.
