Burgemeester Anton Stapelkamp. Foto: PR Gemeente Aalten
Burgemeester Anton Stapelkamp. Foto: PR Gemeente Aalten

Aan de inwoners der gemeente Aalten (12)

AALTEN - Deze week weer een brief van burgemeester Anton Stapelkamp, gericht aan alle inwoners van de gemeente Aalten.

Misschien heeft u het gemerkt – hoop ik stiekem natuurlijk een beetje - maar ik heb een keertje overgeslagen in deze wekelijkse serie coronabrieven aan (jo)u. Niet dat ik het zat was of uitgeschreven ben, het heeft er vooral mee te maken dat de coronacrisis duidelijk in een andere fase terecht is gekomen. Veel van de beperkende maatregelen zijn ondertussen door de regering teruggedraaid en/of versoepeld.

Dat lijkt ook alleszins verantwoord gezien de constante trend naar beneden van de aantallen besmettingen, ziekenhuisopnames en overledenen in ons land en ook in de buurlanden. In onze gemeente zijn er al bijna drie weken geen inwoners met corona in het ziekenhuis opgenomen of overleden en dat geldt voor vrijwel de hele Achterhoek. Dat is na alle zorgen, spanningen, angst en verdriet natuurlijk een fantastische ontwikkeling waar we dankbaar voor mogen zijn. Met elkaar hebben we door ons langdurig ingehouden, beheerste gedrag het virus weten terug te dringen. Achteraf hadden we misschien nog sneller en harder moeten ingrijpen maar vanaf half maart heeft Nederland het goed gedaan, denk ik. In België werden eerder en strengere maatregelen afgekondigd maar zijn de aantallen slachtoffers nog steeds hoger dan in Nederland, ook relatief. En het Verenigd Koninkrijk nam ongeveer gelijktijdig maatregelen, maar ook daar loopt men duidelijk achter op ons. Alleen Duitsland en Denemarken deden het echt beter dan het dichtbevolkte Nederland, daar kunnen we dus nog wel wat van leren voor een eventuele tweede golf van besmettingen of een volgend virus.

In de brieven die ik tot nu toe schreef heb ik het over allerlei groepen gehad en geprobeerd ieder recht te doen. Een bijzonder deel van onze samenleving wil ik nog eens extra noemen en in het zonnetje zetten: de mensen die de zorg voor anderen op zich hebben genomen, al dan niet vrijwillig of verplicht, betaald of niet. Ik vroeg u mij de namen toe te zenden van mensen die wel een bemoedigend kaartje konden gebruiken. Verschillende keren werden juist mensen genoemd die thuis de zorg hebben van familieleden met een lichamelijke en/of verstandelijke beperking. Voor hen was/is het een hele zware tijd omdat allerlei dagbestedingsactiviteiten en hulp van overige mantelzorgers weg vielen. Dat gold ook voor mensen met kinderen in het speciaal onderwijs die nu opeens hele dagen de zorg voor en het onderwijs van hun kinderen moesten regelen. Hoeveel ze allen ook van hun partner, kind of andere familieleden houden, het was vaak loodzwaar en sommigen zijn ondertussen (dood)op. Laten we hen niet vergeten en ze met raad en daar en een bemoediging steunen nu er weer wat meer kan en mag.

Verder wil ik natuurlijk nog eens herhalen wat ik kort al eerder heb gezegd, petje af voor al die harde werkers in de gezondheidszorg. Beste huisartsen, medisch-specialisten, thuiszorgmedewerkers, verzorgenden en verpleegkundigen en alle andere ‘zorgenden’, het is niet niks geweest wat jullie voor je kiezen kregen. Zeker in het spannende begin van de crisis was de werkdruk gigantisch en waren de risico’s voor jullie zelf ook groot door het gebrek aan kennis en ervaring en persoonlijke beschermingsmiddelen. Toch gingen jullie door en namen jullie je verantwoordelijkheid voor bewoners en patiënten. Petje af voor deze kanjers, chapeau!

Nu voor veel mensen ondanks het afstand houden het gewone leven weer een beetje terugkeert – nee, nog lang niet voor iedereen, dat weet ik – komen er nieuwe vragen en uitdagingen op ons af. Hoe blijven we zo alert dat we nieuwe uitbraken voorkomen in bijvoorbeeld zorginstellingen? Hoe beperken we de sociale en financiële schade die het virus veroorzaakte? Wat hebben we geleerd van de afgelopen drie maanden, zowel persoonlijk als ook als (Aaltense) samenleving? Op welke onvolkomenheden en kwetsbaarheden zijn we, bent u, gestuit?

Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe u daar tegen aan kijkt. Wat zijn voor u, uw organisatie, uw bedrijf, de lessen van deze crisis? Hoe heeft u als leraar, koorlid, boekhandelaar, jongerenwerker, campingeigenaar, hoogbejaarde, bestuurslid, verpleger, ouder, predikant, scholier, raadslid, kroegbaas enzovoort deze tijd beleefd? Wat is er veranderd in uw leven en wat neemt u mee naar het post-coronatijdperk? Ook de redacteur van dit blad is geïnteresseerd, zo vertelde ze mij. Dus pak eens de pen of kruip achter de pc en stuur uw gedachten aan de redactie van dit blad: redactie@aaltenvooruit.nl, zodat die ze kan publiceren. Misschien ook mooie input voor een thema-avond in bijvoorbeeld de Koppelkerk?


Met een hartelijke groet vanaf de Markt,
Burgemeester Anton Stapelkamp

Ps. Natuurlijk mag u/jij nog steeds namen en adressen doorgeven zodat ik mensen een bemoedigend kaartje kan sturen: secretariaat@aalten.nl.