Coronalia | De meeste mensen…
At een gemiddeld mense zo ongeveer laevenslang et ni-js volgt, dan mo'j host tut de conclusie kommen dat van't mensdom in zien algemeenheid weinig goeds te verwachten völt: van oorlog tut criminaliteit, van terrorisme tut 'gewoon' zelfbehold en eigenbelang. Zéker wanneer 't der écht um geet spannen.
Soms wi'k daor dan nog wal's iets teggenin brengen, zo van: “Moar waor mark i-j dat dan zélf an? A'j es röstig um ow hen kiekt, völt't dan misschien ok nog mét, met dee 'slechtegheid'?” Maor dan nuumt 'ze' ow algauw 'naïef' of op zien minst 'te goed van vertrouwen'.
Vervolgens hol i-j dan meestal wieters de mond maor…
Toen - 'toevallig' midden in de Coronacrisis- laezen ik 't boek “De Meeste Mensen Deugen”, van Rutger Bregman. Een allebastend dikke pille, maor 't laest zich as ne racefietse! Zo'n betjen asof ik op d'n e-bike de ganse menselijke historie deurfietsen. Zelfs de heupe onderzeuken – van préhistorie tut now - naor de menselijken inborst en zien gedrag, 'verslond' ik met rooie aorne. Want wa'k daor lazze was mien – ongewetten – op 't lief eschreven. Ok al viel ík d'r geliekertied compleet deur van de stoel. Want 't geet in teggen álles wat 'de men' ons meestal löt geleuven. Kortum; kon dit écht kloppen!?!
Dizze Ni-je Geschiedenis van de Mens”, zoat d'n ondertitel luudt? Echter 't mooie – én geleufwaerdige – was, dat denzelfden Coronacrisis leet zien, wat ik hierin zwart op wit laezen: “Júúst at't ons allemaole kort an de bokse kump, dan gáo'w der veur! Niet zozeer veur onszelf, maor met náme veur mekare. Of't now geet aover lastige beslissingen van hogerhand, of't neeien van stapels mondkapjes. Aover ow kapotwarken in de Zorg of thuuswarken met't kroost op de sluppe (enz. enz.): “Mensen deugt!”
Wiedeweg de méésten zelfs! Behálven at eur 'de macht naor de kop stig'. Doch da's helaas een ander verhaal...
Sien o Niem