Het echtpaar Duenk-Schrijverm geflankeerd door burgemeester Anton Stapelkamp en diens echtgenote Cecile. Foto: Bart Kraan
Het echtpaar Duenk-Schrijverm geflankeerd door burgemeester Anton Stapelkamp en diens echtgenote Cecile. Foto: Bart Kraan

Johan en Tini Duenk zestig jaar een gelukkig en gezond echtpaar

AALTEN - Een zestigjarig huwelijk is voor veel mensen die deze mijlpaal mogen beleven, een reden voor een feestje. Waarbij buren, vrienden en familie vaak een duit in het zakje doen door de voordeur te versieren. Dat gebeurt ook bij Johan Duenk (86) en Tini Duenk-Schrijver (84), die op woensdag 4 maart hun zestigjarig huwelijk hebben gevierd.

Door Bart Kraan

Maar als het aan Tini Duenk had gelegen, was dat eerbetoon er niet gekomen. ''De kinderen wilden de deur versieren, maar dat wilde ik niet. Maar de mensen met wie we elke dinsdagmorgen koffie drinken, hebben gisteravond (vorige week dinsdagavond, BK) de deur versierd en hebben voor ons gezongen. Ze belden aan en toen we open deden, begonnen ze te zingen.''
En als ze haar zin had gekregen, had het bezoek van Aaltens burgemeester Anton Stapelkamp ter gelegenheid van de mijlpaal van haar man en haarzelf ook niet plaatsgevonden. ''Ik vond het eerst helemaal niet leuk, want ik houd er niet van om in de belangstelling te staan. Maar de jongens (de zoons Wilco, Marc en John, BK) vonden dat het moest'', vertelt Tini Duenk, die Stapelkamp, woensdagmiddag in gezelschap van echtgenote Cecile, eerlijk toegeeft dat ze heeft opgezien tegen zijn bezoek. ''Maar ik heb ook twee oren en een neus'', zo maakt Stapelkamp haar duidelijk dat hij ook maar een gewoon mens is en dat ze zich niet druk had hoeven maken over het feit dat de burgemeester over de vloer komt.

Stapelkamp toont zich tegenover het echtpaar Duenk, jongste zoon Wilco en diens echtgenote Gerrie een vlotte prater, die het absoluut geen probleem vindt om iets van zijn levensverhaal met zijn gehoor te delen. Op zijn beurt krijgt hij van Johan en Tini Duenk te horen hoe ze elkaar hebben ontmoet en op respectievelijk achttien- en zeventienjarige leeftijd verkering krijgen ''Mijn broer Frans en haar zus Joke hadden al verkering en zijn ook later met elkaar getrouwd. We kwamen elkaar bij mijn ouders tegen'', vertelt Johan Duenk. Zijn toekomstige echtgenote is bij de eerste ontmoeting meteen onder de indruk. ''Ik vond hem meteen een knappe vent.''

Ze treden na acht jaar verkering op 4 maart 1960 in het huwelijk en krijgen dus drie zoons en later zes kleinzoons. Een aantal van hen blijkt het gevoel voor humor van hun opa te hebben geërfd. ''Laatst belde er eentje, die de stem van een vriendin van mijn vrouw nadeed en dat lang volhield'', vertelt Johan Duenk, die na de huwelijksvoltrekking met zijn nieuwe vrouw aan de Koopmanstraat gaat wonen. Later woont het echtpaar veertig jaar aan de Piet Heinstraat, nu is wooncomplex De Kattenberg hun domicilie. ''In mei wonen we hier twee jaar. Ik wilde eerst niet naar een flat, want wat gebeurt er als brand uitbreekt. Maar nu zitten we toch in een flat'', vertelt Tini Duenk. ''Soms heb je gewoon even een duwtje nodig'', zo neemt haar echtgenoot over. ''Ik ben blij dat we nu hier wonen, want we hoeven geen trap meer te lopen.''
Johan Duenk is zijn werkzame leven begonnen bij een metaalfabriek in Gaanderen om daarna 38 jaar werkzaam te zijn bij Spinkat/Staalkat, het bedrijf van oprichter Van Katwijk aan de Damstraat in Aalten dat later is doorgegaan onder de namen Spinkat, Tubes and Pipes for Textiles (TPT) en Sonoco. ''Bij die bedrijven maakten we hulzen voor de textielindustrie. Heel leuk, ik was er blij mee en heb er met heel veel plezier gewerkt.''

In zijn vrije tijd voetbalt Johan Duenk graag. Hij heeft langdurig gespeeld bij AD'69, waarvan hij erelid is. ''In de begintijd moesten we ons na de wedstrijden en trainingen wassen in witte bakken, douches waren er toen nog niet'', vertelt Duenk, die smakelijk vertelt over diverse voorvallen uit zijn voetballoopbaan. ''Een van mijn medespelers, Bennie Klein Entink, had een keer last van zijn rug. Hij wilde daarvoor behandeld worden. Toen heb ik hem ingesmeerd met mayonaise, waarvan hij dacht dat het massageolie was. Hij heeft ik weet niet hoe lang onder de douche gestaan om dat spul er weer af te krijgen.''
Tegenwoordig kijken Johan Duenk en zijn echtgenote graag op televisie naar natuurfilms en bekijkt hij graag een voetbalwedstrijd. Op dinsdagmorgen drinken ze dus met een vast clubje koffie. Ze gaan ook graag wandelen. Dat staat de gezondheid nog gemakkelijk toe. ''Ze zijn beiden nog goed gezond, gebruiken ook geen pillen'', vertelt Wilco Duenk. ''Mijn vader heeft alleen een tijdje geleden een nieuwe heup gekregen.''