Anne van Voorst. Foto: Frank Vinkenvleugel
Anne van Voorst. Foto: Frank Vinkenvleugel Foto:

Anne van Voorst 25 jaar predikant

'Als kind wilde ik schaapherder worden'

Door Waltraud Wensink

DINXPERLO- op 13 november is het 25 jaar geleden dat predikant Anne van Voorst werd bevestigd in het ambt. Om dit jubileum uitgebreid te vieren, biedt de Protestantse Gemeente Dinxperlo Anne en zijn partner Johan Klein Wolterink op vrijdag 15 november een receptie aan met aansluitend een gezellig samenzijn in het Kerkelijk Centrum in Dinxperlo.

Sinds vier jaar woont Anne samen met zijn partner Johan in een mooie karakteristieke boerderij in Sinderen. Ze hebben het naar eigen zeggen erg naar hun zin. Het 25-jarig jubileum wilde hij in eerste instantie stilzwijgend voorbij laten gaan maar later bedacht hij zich dat het toch ook wel een mooie geste vanuit de gemeenschap is en dat je hier eigenlijk ook best trots op mag zijn.

Schaapherder
Kijkend naar de afgelopen jaren valt op dat Anne voortdurend in beweging is en zeker ook erg vooruitstrevend. Hij heeft een open kijk op alles wat er om hem heen gebeurt en houdt van vernieuwing. Maar voor Anne was het niet van kinds af aan al zo dat hij predikant wilde worden. Anne: "Nee, als kind wilde ik graag schaapherder worden. Ik ben opgegroeid op een boerderij waar we ook schapen hadden, maar volgens mijn pa verdiende je daar geen droog brood mee. Toen dacht ik, dan wordt ik maar arts, maar de gebroken benen of een blindedarm opereren zouden me niet de voldoening geven die ik zocht. Ik was gelovig en heb theologie gestudeerd in Kampen. Ik woonde een tijdje op de Wallen in Amsterdam waar ik ook vrijwilligerswerk deed. Ik heb de rand van de samenleving opgezocht en kreeg mede hierdoor een ruimere blik op de samenleving. Ik ervoer dat de mens veel meer lagen heeft dan alleen het lichaam zelf, en dat vind ik nog steeds. Mensen zijn mijn drijfveer en dragen bij aan een stuk overtuiging. Ik wilde me graag bezig houden met vragen over zingeving. Niet dat ik altijd het antwoord op die vraag heb, maar dat ik ze de ruimte kan geven om juist dat soort vragen te mogen stellen en hier samen over na te mogen denken, schenkt al veel voldoening. Je hoeft het niet gek te vinden als je met dit soort vragen rondloopt."

'Het loopt vaak anders'
Anne is op 13 november 1994 begonnen als predikant van de Gereformeerde Kerk Oostwold-Finsterwolde. Hij werkte half als predikant en de resterende tijd werkte hij veel met randgroepjongeren. Vanuit daar is hij naar Nicaragua gegaan als docent theologie. Daar heeft Anne vijf en een half jaar gewoond en daar zijn ook zijn drie kinderen geboren. Anne: "Na een tijdje zagen we wel dat het met name voor én met onze kinderen praktischer zou zijn om op termijn toch naar Nederland terug te gaan. Vanuit Nicaragua heb ik gesolliciteerd op een vacature in Bredevoort. Dat ging telefonisch en naderhand gingen we naar Nederland om nader kennis te maken. Ruim vijf jaar heb ik toen in Bredevoort gewerkt als predikant. Daar wilde ik eigenlijk helemaal niet meer weg, maar het loopt vaak anders dan dat ik van te voren had gedacht. Vanuit mijn 'Amsterdamse' periode had ik enige pastorale ervaring met mensen uit het drugscircuit en gevangeniswezen en dat wilde ik ook graag weer oppakken. Ik kreeg die kans en pakte hem ook. Via een open sollicitatie kwam ik in het gevangeniswezen als justitiepredikant terecht." Maar liefst tien jaar heeft Anne in de gevangenis in Vught gewerkt waarbij hij oprechte aandacht had voor de mensen met hun problematiek; hij bood een stukje zorg en veel gesprekken. Hij zag dat dat met name bij de mensen op de psychiatrische afdeling de misdaad vaak voortkwam uit een stoornis en dat daar bepaalde gevolgen bij om de hoek komen kijken.

Niet snel van de wijs
Hij beschrijft zijn taak met passie en vol overtuiging, maar ervaart ook de druk en hoe zwaar het kan zijn om toch heel veel ellende van een ander met je mee te dragen. Anne zag sommige collegae opbranden, maar sommigen hielden wel vol. "Voor mij was het belangrijk dat ik naast het justitiële werk iets anders zou gaan doen en dat werd een baan voor 40 procent in Dinxperlo. Tot afgelopen maart heb ik nog 60 procent in het gevang gewerkt en ik ben op dit moment adjunct-hoofdpredikant bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid naast de baan in Dinxperlo. Ik heb passie voor mijn werk en vind het fijn dat ik iets kan betekenen in het leven van mensen of iets kan bijdragen waar ze de rest van hun leven iets aan hebben. Daarbij maakt het niet uit of dat om een gesprek gaat met mensen uit het gevang, bij de vreugde van een trouwerij of juist om het bijstaan van mensen die een dierbaar iemand hebben verloren. Dat kan op een traditionele manier maar als ze het anders willen sta ik daar ook voor open en ben daar ruimdenkend en flexibel in. Er komen minder mensen naar de kerk dan jaren terug en dat is niet erg want ik merk dat het veel mensen bezig houdt en er wel mee bezig zijn. Ze doen aan zingeving op hun eigen wijze, ook al komen ze niet in de kerk", meent Anne. In zijn werk is hij vooruitstrevend, creatief en vernieuwend en houdt zich graag bezig met de jongere generatie. Deze opdracht heeft hij van de kerkenraad meegekregen maar hij ziet het niet zo zeer als een opdracht maar als een passie. Anne: "Ik ben creatief en bedenk me vaak van alles. Daarbij wil ik met niet altijd aan allerlei traditionele zaken binden. Het gaat wel eens anders dan ik me had voorgesteld en dat moet kunnen. Ik houd bijvoorbeeld de deur graag open tijdens een dienst en zie wel wat of wie er halverwege nog binnenkomt. Ik raak niet zo snel van de wijs."

Tevreden
Of Anne nog wensen heeft? "Op dit moment wonen mijn partner Johan en ik in Sinderen waar we het erg naar de zin hebben. Ik ben erg tevreden met wat ik heb. Johan en ik wonen mooi in het buitengebied met onze dieren om ons heen en ik ben nog druk genoeg. Eigenlijk heb ik een soort van chronisch tijdgebrek als ik alles zou doen wat ik graag zou willen. Ik vind het leuk om te schilderen of te 'vilten' maar dat komt er gewoonweg te weinig van. Waar ik over tien jaar sta en wat ik dan doe durf ik niet te zeggen en loop daar ook niet op vooruit. We zien wel wat zich aandient en hoe het gaat lopen. Ik hoop dat ik er nog eens tijd voor krijg. Als ik terug kijk op de afgelopen 25 jaar dan heb ik wel het gevoel dat ik iets voor anderen heb kunnen betekenen en heb kunnen bijdragen aan een stukje zingeving en daar ben ik dankbaar voor.
Anne van Voorst, de predikant van de Protestantse Gemeente weet je te raken met zijn verhalen en je blijft geboeid luisteren naar zijn ietwat chaotische maar toch geordende en rustgevende manier van doen. Een man met een rugzak vol ervaring, en een brede kennis van hetgeen de mensen bezighoudt. Maar ook zijn liefde voor zijn 'huisje, boompje, beestje' en de natuur in het algemeen, deelt Anne graag met anderen en hij wordt - juist omdat hij de eenvoud zelve is en zo dicht bij de mensen staat - enorm gewaardeerd, als mens én als predikant.
Mensen die van de gelegenheid gebruik willen maken om Anne van Voorst te feliciteren met zijn jubileum zijn van harte welkom tijdens de receptie op vrijdag 15 november bij het Kerkelijk Centrum Markt 4 in Dinxperlo van 19:00 tot 21:00 uur. Mocht men naar aanleiding van de uitnodiging contact willen met de voorzitter van de Kerkenraad dan kan dat via scriba@pg-dinxperlo.nl of telefonisch 06-23287606.