Witte stok
Enkele weken geleden was ik op het station in Oberhausen. Met een groepje mensen op reis. Overstappend van de ene op de andere trein. In de drukte aldaar was een vrouw letterlijk op de tast ook onderweg. Ze liep in de grote hal met de mensenmassa mee. Ze had een witte stok in de hand die ze voor zich uit hield. Aan het uiteinde was een soort balletje bevestigd. Het was best wel knap om te zien hoe deze slechtziende of zelfs blinde dame zich schijnbaar moeiteloos mee-voortbewoog in de niet aflatende zee van lopende mensen. Haar blik strak naar voren gericht vond ze haar weg naar perron, roltrap, wachtruimte en trein.
Vandaag, dinsdag 15 oktober, is het de dag van de witte stok. Deze blinden- of geleidestok geeft de visueel beperkte mens een mogelijkheid om toch praktisch zelfstandig deel te nemen aan het (wandel-)verkeer. Deze stok is er al sinds 1931 en werd het eerst gebruikt in Parijs. Frankrijk telde in die tijd duizenden oorlogsblinden ten gevolge van Duitse gasaanvallen in de eerste wereldoorlog. Direct in dat jaar al werden er 5.000 van deze stokken gedistribueerd en al snel vond dit hulpmiddel zijn weg in andere landen.
De stok is ongeveer 12 tot 15 mm dik, is geheel wit of wit met rode dwarsstrepen. Hij is gemaakt van kunststof met glasvezel versterkt of van aluminium. Sommige modellen kunnen worden opgevouwen. Er zijn twee verschillende soorten stokken: de herkenningsstok die in het dagelijks leven gebruikt wordt om aan te geven dat iemand blind of slechtziend is en een taststok die als mobiliteitsmiddel gebruikt wordt. Deze heeft een speciaal uiteinde (de tip) en zorgt voor een goede echo-akoestiek die belangrijk is bij het lopen.
Momenteel zijn er in Nederland circa 345.000 mensen met een visuele beperking. Er wordt verwacht dat volgend jaar dit aantal zal groeien naar ca. 380.000 mensen. En 85% hiervan is 50 jaar of ouder. Dat zijn toch wel getallen om even bij stil te staan. Juist op een dag als vandaag, de dag van de Witte Stok. Een probaat hulpmiddel dat er voor kan zorgen dat ook de mens met een visuele beperking haar of zijn weg vindt.
Hol ow goed!
H. Eurneman