Rode Kruis stopt met Welfare,
handwerkgroep gaat zelfstandig door
DINXPERLO - Dinsdagmiddag kwam - zoals gebruikelijk - de Welfaregroep bijeen. Een groep vrouwen die elke dinsdagmiddag handwerkt in het Grand Café van Dr. Jenny. Nu nog onder die naam en onder de vlag van het Rode Kruis. Maar omdat het Rode Kruis het beleid verandert en zich alleen gaat bezighouden met mensen in nood, worden al dit soort 'sociale' activiteiten afgestoten. Reden om eens aan te schuiven bij deze groep dames.
Door Lydia ter Welle
In Dinxperlo bestaat sinds eind jaren '60 een Welfaregroep onder de vlag van het Rode Kruis.
Geschiedenis
In 1967 nam toenmalig huisarts dokter De Keijzer het initiatief om de Welfare in Dinxperlo op te starten. De opzet was om vrouwen met elkaar in contact te laten komen en tegelijk zinvol bezig te zijn. De dames Klompenhouwer en Neevel waren de allereerste vrijwillige begeleiders. Zij werden in Zeist, in een paar dagen, klaargestoomd om dit vrijwilligerswerk te kunnen doen. In de loop der jaren waren er vele vrijwilligers. Eén van hen, Joke Kemper, die nu zelf bij Dr. Jenny woont, was 32 jaar actief als vrijwilliger bij de Welfare. Haar verhaal was de basis voor een artikel over de Welfare in het 'huisorgaan' van Dr Jenny, De Schakel,geschreven door Els Gerritsen. Dinxpers Nieuws mocht daaruit putten voor dit artikel.
"Er werd gebreid, gehaakt, geborduurd, smyrnakleden en kussens geknoopt, kleden geweven, wat men doorstoppen noemde. Er werden heel veel werkstukken gemaakt, zoals de bekende Noorse sokken en de schorten die nu nog te koop zijn in het winkeltje van Dr. Jenny. Maar er werden ook sjaals en zelfs truien gebreid en prachtige knuffels gemaakt waar veel kinderen plezier van hebben gehad. Eén keer per jaar, in november, werd een grote verkoop gehouden, die altijd heel veel geld opbracht. Veel Dinxperlöers kwamen Noorse sokken kopen, lekker warm voor de koude winters, en natuurlijk ook anderen producten. Ook was de Welfare jarenlang aanwezig met een stand bij de hobbybeurs in Zaal Bruggink in De Heurne, waar ook weer veel werkstukken verkocht werden. Met de opbrengsten kon er weer voor nieuw materiaal gezorgd worden en de rest ging naar het Rode Kruis, waar het ook goed besteed werd. In de begin jaren werden er tijdens de Welfare-middagen activiteiten georganiseerd zoals toneelstukjes en modeshows van oude klederdrachten. Ook mochten de vrijwilligers wel eens, in de toenmalige keuken van Dr. Jenny, (met goedkeuring van kok Bennie Huitink), zelf soep koken. De vrijwilligers bakten thuis, bij toerbeurt, koekjes zodat er ook altijd wat lekkers bij de koffie was. De vrijwilligers droegen lichtblauwe uniformen zodat ze goed herkenbaar waren. Ook werd er in Dinxperlo bij dames handwerkmateriaal gebracht; dat ging dan om dames die liever thuis handwerkten, of die niet bij Dr. Jenny konden komen." Joke Kemper zorgde ook zelf voor het vervoer van dames die niet mobiel genoeg waren om zelfstandig te komen. Ze reed heel wat kilometers om de dames op te halen en om ze na afloop weer goed thuis te brengen.
Ondanks dat er veel veranderd is, wordt er dus nog altijd gehandwerkt op de dinsdagmiddag in het Grand Café van Dr. Jenny. Vrijwilligers Johanna Klompenhouwer, Jopie te Grotenhuis, Marietje Vinkenvleugel en Miny Hutten doen dat werk nog altijd met plezier. De eerste drie al meer dan twintig jaar.
De handwerkmiddag
Terwijl vrijwilligster Marietje Vinkenvleugel iedereen van thee of koffie met een koekje voorziet, vertelt vrijwilligster Johanna Klompenhouwer dat het besluit van het Rode Kruis niet het einde van de handwerkgroep betekent. "We blijven gezellig doorgaan met handwerken, elke dinsdagmiddag van twee tot vier. Het verschil is, dat iedereen nu zelf een handwerkje moet meenemen, en dat het Rode Kruis niet meer het materiaal verzorgt. Maar we gaan gezellig door, met de koffie en thee, hier in het Grand Café van Dr. Jenny. Het is fijn dat we hier mogen blijven komen en dat het ons alleen een kleine vergoeding voor de koffie en thee kost. Tot dusver werd de koffie en thee betaald uit de 'pot', net als het materiaal. In ruil daarvoor ging de opbrengst van de verkoop van handwerken naar het Rode Kruis."
Iemand is bezig met een kussen, een ander breit lapjes in allerlei kleuren, die door Marietje worden omgetoverd in een vrolijke pop. Johanna is bezig met omhaken van leren lapjes voor een tas, en weer iemand anders haakt pannenlappen. De buurvrouw van uw verslaggever breit op ingenieuze wijze met drie kleuren en soorten wol lekker warme slofjes. Ze aanvaardt dankbaar de hulp bij het ontwarren van de wol. Rood en grijs laten zich prima ontwarren, maar de blauwe wol werkt helaas niet mee. Daarom moet, met nog twee en een halve toer te gaan, een 'heftige' beslissing worden genomen: doorknippen net voor de onontwarbare knoop en weer aanhechten van een draad blauwe wol die niet in de knoop zit, zodat de slofjes nog kunnen worden afgemaakt. Zo heeft ieder zijn specialiteit.
Verkoopmiddag
Ook dit jaar wordt er nog zo'n verkoop van Welfare-producten gehouden. Dat gebeurt op dinsdag 5 november, van 14.00 tot 17.00 uur in het Grand Café van Dr. Jenny. Dan wordt niet alleen het resultaat van de wekelijkse handwerkmiddagen verkocht, maar ook het materiaal dat nog voorradig is, wordt verkocht. "We verkopen alles, zoals wol, katoen en borduurzijde, met vijftig procent korting. Alles moet weg. De opbrengst van die verkoopmiddag gaat dan, voor de laatste keer, naar het Rode Kruis", zegt Johanna Klompenhouwer.
"Daarna blijven we gewoon gezellig handwerken op dinsdagmiddag, van 14.00 tot 16.00 uur. Daarbij is iedereen welkom, écht niet alleen mensen die in Dr Jenny wonen. Iedereen die van handwerken houdt is welkom." Of er nog weer producten verkocht worden, is nog onbekend. "Misschien kunnen we ze aanbieden in een vitrinekast. Van de opbrengst kan de maker dan weer nieuw materiaal kopen. En ik weet dat mensen dol zijn op de Noorse sokken die één van onze dames breit.Van groot tot klein, in elke gewenste maat. Ik kan me voorstellen dat ze die sokken best wil blijven breien, op bestelling, tegen betaling van de materiaalkosten. Wie daarover meer wil weten, of wie ervoor voelt om mee te doen of te helpen op de middagen, mag gerust binnenlopen op de dinsdagmiddag!", nodigt ze uit namens de groep.