Afscheid
Niet alleen de SVD-voetballers maar ook ik moet afscheid nemen van mijn trouwe vriend, het gras, voor mijn neus op sportpark 't Wellink. Onder de vlag van FC Dinxperlo, een fusie tussen DZSV en SV Dinxperlo die ik van harte toejuich, wordt er voortaan op kunstgras gespeeld.
In de periode dat SV Dinxperlo op mijn grasveld speelde heb ik behoorlijk wat sterren voorbij zien komen. Wat denk je van de Champions league winnaar met Barcelona Henrik Larsson, CL winnaar en vice-wereldkampioen Giovanni van Bronkhorst, UEFA cup winnaars Van Wonderen en Bosveld. Samen kwamen zij met tweevoudig vice- wereldkampioen Arie Haan als Feyenoorders tegen SV Dinxperlo spelen. Maar ook de regionale topper Ernie Brandts, net als Van Bronckhorst scorend op een WK, en tweede op een WK kwam met PSV bij mij spelen. Ook De Graafschap kwam in de jaren 80 en 90 geregeld optreden en AZ, GA Eagles, Vitesse en het Spaanse Espanyol hebben op 't Wellink oefenwedstrijden gespeeld. Ga ik ooit nog dat soort sterren zien nu de betaalde clubs niet meer op kunstmatig gras willen oefenen in de voorbereiding? Ik kan ze doorverwijzen naar het veld achter de kantine waar dan een mindere variant van mij zelf tijdelijk kan worden opgebouwd. Als dan de struiken zijn verdwenen op het complex kan ik in ieder geval van een afstandje toekijken. Net als met de Golden Earring destijds.
Maker mooiste eigen goal nu nog bewonderen in veertigplusteam
Misschien kent FC Dinxperlo dadelijk nog eens een uitzonderlijk talent dat een WK finale gaat spelen, dat zou toch geweldig zijn. Met een paar flinke transfers waar de club van gaat profiteren natuurlijk wil ik dan kuipstoeltjes in plaats van die groene bankjes nu. Die kleur groen moet trouwens eventjes veranderd worden in turquoise.
Ik ben van 1979 maar zag de eerste wedstrijd in 1980. Dinxperlo werd dat jaar kampioen maar helaas niet voor mijn neus. Ik heb maar één kampioenschap gezien van ons eerste team en dat was in 2016 tegen Terborg met die geweldige pegel van Bulsink. Heerlijk druk was het toen bij mij.
Sinds 1980 heb ik 450 competitiewedstrijden van het eerste team mogen aanschouwen. Van de 3-0 zege op 24 februari 1980 tegen Vorden tot aan de laatste 2-0 overwinning tegen MEC. 450 wedstrijden, 209 zeges, 110 gelijke spelen en 131 nederlagen. De drie competitiewedstrijden die niet bij mij werden gespeeld maar op DZSV-kunstgras of bij Ajax in 2012 gingen allen verloren. Deze zijn niet opgenomen in mijn statistieken natuurlijk. Gelukkig sluiten we af met een zege.
Ik heb wel kampioenschappen gezien van andere teams waaronder zaterdag1. Ons fabeltjeskrantteam speelde ook een paar keer tegen DZSV waarin meestal werd verloren maar die ene wedstrijd waar een man van 50 de gehele voorhoede van DZSV op de nul hield blijft mij bij. Ik zag ook de come-back van de O19 van DZSV na een 3-0 achterstand en een fascinerend voetbalgevecht om de titel tussen de meisjes van DZSV en SV Dinxperlo. En wat te denken van die 5-2 zege van de A op de Graafschap.
Fraaie goals heb ik in die 40 seizoenen wel gezien. Het doelpunt van Herman Beerling van 50 meter over de keeper was net nog iets fraaier dan die van Robin Radstaak tegen Pax. Zijn broer Ramon scoorde een fraaie stift tegen Warnsveldse Boys overigens. Ronald Tuenter die de bal tijdens een jeugdtoernooi de bal in de bovenhoek schoot waarna deze een paar keer ronddraaide in die boog achter de kruising waarmee je de netten spant. De geweldige uithaal van Niek Schreur in de nacompetitie tegen Lochem of de volley van Sven Feukkink tegen Reünie.
Ik ben ook getuige geweest van wellicht de mooiste eigen goal aller tijden. Tijdens de A-1 derby tegen Ajax schoot een SVD'er de bal vanuit de aftrap pardoes de bal boven Geert Uenk in de kruising. Niet alleen de mooiste maar ook de snelste. Die speler is nu nog te bewonderen bij het 40-plusteam.
Ik was ook toeschouwer bij de, volgens mij, eerste aanzet tot een fusie. Toen tijdens de eerste open dag SVD en DZSV met 2-2 gelijk speelden, na twintig jaar niet tegen elkaar te hebben gespeeld, ontstond er een spontane party waarbij groen en blauw samen kwamen om een biertje te drinken.
Vroeger moest je 50 cent betalen aan Paul Gorter om op mijn banken te mogen zitten. In een periode waar je overal nog voor een tribuneplaats moest betalen. Dat is niet meer van deze tijd en Paul heeft nu een plekje bij de kassa. In de beginjaren had ik ook nog geen wind- en regenscherm maar die hebben ze er bij geplaatst toen bleek dat het weer vrij spel had. Laatst nog is mijn asbestdak vervangen terwijl de kleedkamers onder mij recentelijk ook zijn gerenoveerd? Ik ben nu dan ook, op de kleur na, klaar voor de toekomst.
Samen achter FC Dinxperlo
Op naar komend seizoen waar ik een ander soort gras voor mijn neus ga krijgen en een andere kleur dan groen moet gaan supporten. Dat gaat zeker lukken maar eerst ga ik een aantal maanden de werkzaamheden aan het veld gadeslaan.
Als dan dadelijk de wedstrijden weer beginnen gaan we in Dinxperlo met zijn allen samen naar het voetbal gaat kijken. Iedereen is welkom. Ik zie dat positief in en ik hoop dat we in het nieuwe seizoen alle teams op een positieve manier gaan aanmoedigen. Geen negativiteit meer vanaf mijn bankjes maar samen achter FC Dinxperlo. Dan gaan we met zijn allen een nieuwe geschiedenis opbouwen.
De tribune,
Dinxperlo