Baden in de Slingeplas

Hoeveel water gebruik ik per dag? Ik vroeg het me af na alarmerende berichten over ons watergebruik. We gebruiken veel te veel. Water is een grondstof waar we zuinig op moeten zijn. Momenteel is het opnieuw erg droog, terwijl de schade van de langdurige droogte van vorig jaar nog lang niet is gerepareerd. Het grondwater is nog lang niet op het oude peil. Dat betekent vooral dat onze drinkwatervoorziening in de toekomst in gevaar kan komen. Intussen laten we de kraan maar lopen.

Uiteraard zeg ik tegen iedereen dat ik wel zuinig met water ben. Ik sta elke keer slechts heel even onder de douche. Ik ga niet drie keer per week in bad. Ik laat de kraan niet lopen als ik mijn tanden poets. Ik spoel de wc niet helemaal door bij een klein plasje. Ik heb de tuin de afgelopen week niet al vier keer gesproeid. Ik was mijn auto niet twee keer per week. Zo kan ik nog even doorgaan met de kwalijke gewoonten, die ik niet heb.

Toch analyseerde ik, nadat de gemiddelde Nederlander een waterverspiller bleek te zijn, mijn watergedrag nog eens. Ik schrok, want ik ben helemaal niet zo voorbeeldig. Ik houd weliswaar niet van douchen, maar één tot twee keer per week moet ik er toch aan geloven. Als ik dan eenmaal onder die warme straal sta, vind ik het aangenaam en kom ik er niet meteen onder vandaan. Gemiddeld houd ik het een half uur vol. Dat toilet spoel ik echt veel te vaak volledig door. De planten in mijn tuin koester ik en geef ik momenteel zelfs drie keer per dag water.

Dit was nog maar het begin van mijn analyse, maar ik wist het al, er moest worden ingegrepen. Opeens dacht ik terug aan een vakantie lang geleden. We mochten gratis een zomerhuis gebruiken midden in een groot Zweeds bos. De omstandigheden waren nogal primitief. Er was geen elektriciteit, geen doorspoelbaar toilet maar zo'n ouderwetse kakdoos, er was geen douche en beperkt drink- en kookwater aanwezig. Wel was er een groot meer op honderd meter afstand. De dag begon daardoor met een bad in het meer. Dat viel de eerste keer niet mee, want het water was ijskoud. Na een paar dagen waren we helemaal gewend om ons fris te maken in het meer en daar de tanden te poetsen.

Wat toen kon, kan nu weer, bedacht ik. Daarom maakte ik een toilettasje klaar met zeep, tandenpasta, tandenborstel en washandje en wikkelde die in een handdoek. Op donderdagmorgen stopte ik het in mijn fietstas en reed naar de Slingeplas. Ik kleedde me uit en liep het water in. Het was niet meteen aangenaam, maar na enig gespartel voelde ik me al beter. Daarna haalde ik mijn schoonmaakmateriaal op en waste me goed. 's Avonds was ik terug, maar alleen om even mijn tanden te poetsen. De dagen erna herhaalde ik het en ik ben vast van plan het lang vol te houden. Met de fietstochtjes erbij is het bovendien zeer gezond. Nog belangrijker is dat ik er zeer veel kostbaar water mee bespaar. Ik stel voor dat voortaan iedereen uit Aalten en Bredevoort dit gaat doen. De hoeveelheid water die daardoor niet verspild wordt is enorm. En in Dinxperlo kan iedereen naar het Blauwe meer.