Mariella Miraglia in Stationshuis Fatta! Foto: Kristel te Bokkel
Mariella Miraglia in Stationshuis Fatta! Foto: Kristel te Bokkel Foto:

Station Aalten wordt
StationsHuis Fatta!

AALTEN – Na acht jaar leegstand krijgt het station van Aalten weer een functie. Mariëlla Miraglia heeft het heft in eigen handen genomen en maakt samen met vrijwilligers StationsHuis Fatta!.

Door Kristel te Bokkel

Miraglia: "Ik heb een liefde voor oude gebouwen, zeker voor die met een uitzonderlijke functie. Ik kwam langs verschillende stations en vond het eigenlijk niet kunnen dat er niets gedaan werd met het station van Aalten. Na een half uur had ik mijn plan bedacht. En dan moet je niet gaan wachten tot iemand dat uitvoert, dat moet je zelf doen." Hoewel vaak anders gedacht wordt blijft Miraglia's winkel bestaan. Miraglia: "Mensen denken vaak dat dit de vervanger is voor Muna Mani, maar die blijft bestaan aan de Hogestraat."

StationsHuis Fatta! wordt een koffiehuis. "Het wordt een plek waar je koffie kunt drinken en tijd voor jezelf kunt nemen. In een huiselijke omgeving waar de tijd even stilstaat." Er kan niet alleen koffie gedronken worden in het StationsHuis. "We bieden ook ontbijt en lunch", aldus Miraglia.
Het gebouw krijgt naast het koffiehuis ook zes verschillende huiskamers waar samen komen en samen doen centraal staat. Drempelloze inloop, ontmoeting en ontwikkeling staan voorop bij StationsHuis Fatta!. "Het moet een plek zijn waar iedereen naar binnenloopt en zich thuis voelt," aldus Miraglia. "StationsHuis Fatta! is voor en met mekaar. Door jongeren bewerkstelligd, maar alle leeftijdsgroepen zijn welkom. Het is zeker niet alleen voor jongeren. We hebben straks ook ruimte voor werkstageplekken en voor re-integratie en dagbesteding."
De kamers in het StationsHuis bieden ruimte voor vergaderingen, workshops en besprekingen. Miraglia: "Ook hebben we flexwerkplekken voor de startende ondernemers."
Tijdens een projectweek hebben 260 leerlingen van Schaersvoorde hun kijk gegeven op Stationshuis Fatta!. Tijdens verschillende opdrachten zijn zij bezig geweest met het denken over de ruimtes binnen het StationsHuis. Van deze groep leerlingen is er nu een kleinere groep die daadwerkelijk, vrijwillig, meewerkt.
Er wordt hard gewerkt om het plan te realiseren. Er wordt veel gewerkt met vrijwilligers en bijdragen die het StationsHuis krijgt. Niet alleen met fysieke bijdragen. Miraglia: "We hebben een actie opgezet om beste vriend van het StationsHuis te worden. Omdat we het in 2019 samen gaan doen, kan men met een bedrag van 20,19 euro een jaar lang lid worden. Daarmee zijn wij geholpen. Mensen krijgen in ruil daarvoor een koffiekaart voor tien kopjes koffie of thee."
Op woensdag 13, vrijdag 15 en zondag 17 maart houdt Stationshuis Fatta! open dagen. Miraglia: "Op die dagen is iedereen welkom om te komen kijken hoe het station er op dit moment uitziet. Begin juni hopen we echt open te gaan."
Beste vriend worden van StationsHuis Fatta! kan via de website. Daarnaast is StationsHuis Fatta! te volgen via Facebook en Instagram.


www.stationshuisfatta.nl


Schiller vertoont 'Sweet Country'

AALTEN - OP donderdag 14 maart vanaf 20.00 uur vertoont filmtheater Schiller 'Sweet Country'. Entree zeven euro.

Sam is een aboriginal van middelbare leeftijd die werkt voor een vriendelijke predikant, Fred Smith. Harry Marsh keert terug van het westelijk front en wordt aangesteld als de nieuwe stationsoperator. Sam wordt uitgezonden met zijn vrouw en dochter om de buitenpost te helpen renoveren. Maar Harry blijkt een humeurige en bittere man te zijn en zijn relatie met Sam escaleert snel. Alles culmineert in een gewelddadige schietpartij, waarbij Sam Harry doodt in een poging om zijn eigen leven te redden. Als gevolg hiervan wordt Sam een gezochte misdadiger voor de moord op een blanke man en wordt hij gedwongen om met zijn zwangere vrouw te vluchten. Het loopt niet goed af. Sweet Country mondt uit in een klopjacht op Sam Kelly. De tocht voert door een majestueus, maar onbarmhartig landschap. De overweldigende natuur eist een hoofdrol op in de film, gesteund door de geluidsband: Thornton gebruikt geen filmmuziek, waardoor de omgevingsgeluiden des te indringender zijn.

Regisseur Warwick Thornton is zelf Aboriginal en groeide op in Alice Springs, het gebied waar de film zich afspeelt. De liefde voor het land spreekt uit zijn camerawerk.