Markt
De meeste vrije dagen zitten er weer op. De meivakantie is weer voorbij en de verjeurdag van de Koning is, zoals van een richtigen Dinxpèrsen mag worden verwacht, weer duftig gevierd. We stonden massaal stil bij de dodenherdenking en vierden een dag later Bevrijdingsdag. Hemelvaartsdag vulde iedereen op z'n eigen manier in: kerkelijk, sportief, dauwtrappend, lezend of marktend. En met een vrije dag erna was die week een korte werkweek.
Hemelvaartsdag. Vanaf Dinxperlo-700 (1981) kennen we deze dag als de dag vaan de Grensmarkt. Na afloop van de eerste wereldoorlog was er 'an de gunne kante' niets te krijgen. An disse kante nog wel wat. De vraag kwam naar het aanbod toe en het gat in de markt was ontdekt. Hoe lang heeft deze markt het volgehouden? Enkele jaren? Zou deze op vaste dagen en tijden zijn geweest? Was er een opzichter die orde hield? Was dat dan namens de gemeente? Waren er kraampjes? Stageld? De meeste aanbieders van toen waren van alle markten thuis. Ze sleepten van heinde en ver boter, koffie, levensmiddelen en kleinvee mee naar de Hellweg om te proberen deze aan de (Duitse) man te brengen.
En als je dan kijkt naar de huidige Grensmarkt: ook deze editie lag weer goed in de markt. Je kon niet omvallen, zo druk was het. Tienduizenden schuifelden weer langs de meer dan 250 kraampjes. Zo groot als in Den Haag hoeft het ook weer niet te worden: 500 staanplaatsen en vier keer per week open!
En wat er nu te koop werd aangeboden lijkt natuurlijk niet in de verste verte op dat van een eeuw geleden. Zouden de 'tapperijen' in ons dorp daarvan ook hebben meegeprofiteerd? Zouden de Duitse bezoekers erg dorstig zijn geweest? En vlak de warenaanbieders ook niet uit! Die zullen ook best wel een neut hebben gelust.
Na deze weken met een aantal dagen vrij, dus nu weer de mouwen opstropen en gewoon weer an d'n arbeid. Oh nee, nog één dag was er, veuruut. De Tweede Pinksterdag, okee. Bij het scheiden van de markt leer je de kooplui kennen….
Hol ow goed!
H. Eurneman