Vliegende boeken
Het grootste probleem voor de boekenliefhebber en boekenverzamelaar is dat op een bepaald moment het huis te klein wordt. Er worden dan creatieve oplossingen gezocht om toch telkens de nieuwste aanwinsten kwijt te kunnen. Stapels boeken kunnen immers overal liggen, ook midden in de kamer, of op de treden van de trap naar boven. Maar als de loopruimte steeds beperkter wordt, zijn de grenzen van de boekengroei bereikt.
Er was in mijn huis nog één ruimte over, waar geen boeken te vinden waren. De zolder wilde ik echter niet benutten, omdat de boeken dan eigenlijk zijn opgeslagen. Dat is geen levende boekenverzameling meer. Een garagebox huren had dan ook gekund. Toch heb ik na lang aarzelen de zolder vol gepakt met de boeken die ik niet meer dagelijks hoefde te zien en koesteren. Maar één keer per maand klom ik de zolder op om even te genieten van al die boeken, die ook hun pleziermonumenten hadden opgeleverd.
Inmiddels is mijn huis echt helemaal vol. Elk plekje is benut. Ik heb zelfs al een paar keer boeken verkocht, maar daar had ik al meteen veel spijt van. Niet omdat ze niet al te veel meer opleverden, daar had ik rekening mee gehouden. Maar omdat ik ze al snel begon te missen. Het gevolg was dat ik die boeken opnieuw ging kopen. Op een enkel boek na heb ik alle boeken nog eens kunnen kopen. Dat was een enorme klus, die ik niet nog een keer wil overdoen.
Met helemaal vol heb ik een beetje overdreven, want er waren nog steeds boekloze ruimtes te vinden. Ik woon in een oud huis met beneden hoge kamers. Tot twee meter hoog kan ik boeken kwijt, want dan kan ik er nog bij, maar daarboven is nog ruim een meter onbenut. Ook de plafonds waren nog helemaal leeg, terwijl tussen de balken heel goed plankjes vast gemaakt zouden kunnen worden. Maar hoe kon ik er bijkomen? Met een lange ladder of een hoge trap? Nee, want ik stond er niet graag op. Ik ben altijd bang er meteen af te vallen. Ik ben nu eenmaal niet meer de jonge man met de fijne motoriek, die overal op klimt en zijn evenwicht bewaart.
Zaterdag was ik op de boekenmarkt in Bredevoort om toch nog weer een enkel boek aan mijn verzameling toe te voegen. Ik liep ook even de Koppelkerk in, waar aardige tentoonstellingen waren te zien. De meeste indruk maakte een hoekje in de kerk, waar allerlei papieren voorwerpen aan touwtjes hingen. Het waren vliegende boeken begreep ik, die voor dit kunstwerk even waren gefixeerd. Maar, werd mij verzekerd, als je het wilt kunnen boeken werkelijk vliegen.
Terwijl ik naar huis reed wilde die gedachte mij niet meer verlaten. Boeken kunnen vliegen. Dat betekende dat ze in mijn huis naar de plankjes aan het plafond zouden kunnen vliegen en als ik ze weer in handen wilde nemen naar me terug konden vliegen. Eenmaal thuis keek ik gefascineerd naar het nog lege plafond. Ik legde de aankopen van de boekenmarkt voor me op tafel en zei 'vlieg'. Ze deden het nog niet. Ik zal de juiste snaar nog wel niet hebben beroerd. Maar ik ben er van overtuigd dat ik binnenkort mijn boeken kan laten vliegen. Ik moet alleen nog leren hoe.