Prijzen
Hoeveel prijzen zijn er voor gemeentes en hun vertegenwoordigers? Ik krijg de indruk dat er elke dag ergens één wordt uitgereikt. Om in aanmerking te komen voor zo'n prijs moet je zelf de nodige moeite doen. Vaak moet een mooi plan of een kundig bestuurder genomineerd worden. Dat doen ze vaak zelf. Als er een nominatie is kan er vaak gestemd worden en daar kun jezelf veel aandoen. Er zijn enige prijzen met een deskundige jury, maar die zijn in de minderheid.
Het lijkt mooi wanneer er een prijs gewonnen is, want het staat goed wanneer je de klantvriendelijkste gemeente bent of de beste markt in huis hebt. Ook zal het vertrouwen aan de burgers geven wanneer die aardige wethouder niet alleen aardig is, maar ook nog eens bekwaam blijkt te zijn. Wie al die prijzen nader bestudeerd zal constateren dat ze zelden serieus te nemen zijn. De keuze van de kandidaten is elke keer beperkt geweest. Mooi om als beste wethouder uitgeroepen te worden, mooi dat je door collega's genomineerd bent, maar als duidelijk wordt dat er slechts tien wethouders mee deden, zou ik die prijs heel erg ver weg in een hoekje stoppen waar niemand die kan zien.
Zo is er elk jaar de prijs voor de groenste politicus. Genomineerd zijn Kamerleden, wethouders en burgemeesters, die opvielen door "hun inzet voor een groenere wereld, hun daadkracht en volharding". Leuk, maar het waarom van juist deze zes genomineerden is onduidelijk. Van één kandidaat wordt bijzonder gevonden dat hij in zijn gemeente optreedt tegen aantastingen van natuur en landschap. Natuur? Als je een berm al natuur wilt noemen, is het aanpakken van boeren die de berm bij hun land aanploegen vast belangrijk. Zeker in een gemeente waar alle natuur en landschap minstens tien jaar volstrekt onbelangrijk werd gevonden. Echte daadkracht en volharding voor de natuur zie ik al jaren in Aalten en Winterswijk, maar daar is nog nooit een prijs mee gewonnen.
Goede bestuurders hebben gelukkig geen prijs nodig. Daarom zal wethouder Ted Kok het niet erg vinden dat hij dit jaar opnieuw niet is genomineerd als groenste politicus. Hij is immers een bescheiden man en doet het liefst in stilte zijn zegenrijke werk. Hij vindt het leuker wanneer vrijwilligers erkenning krijgen voor hun inzet voor akkerranden en patrijzen. Een heel enkele keer valt hij heel even uit zijn rol en dan komt er een riedel met allerlei zaken waarin Aalten het beste is. Ik begrijp dat wel, want altijd op de achtergrond blijven als je collega's waardering krijgen voor iets volstrekt onbenulligs is lastig.
Het beste is daarom om al die prijzen af te schaffen. Begin om er niet meer aan mee te doen. Weiger als ze je er per ongeluk toch één willen geven. Voor de plaatselijke politicus is er immers maar één prijs die er echt toe doet. Dat is de hoofdprijs die de kiezers geven bij de gemeenteraadsverkiezingen aan zijn of haar partij. Daarom is een goede politicus vier jaar lang bezig om plaatselijk te laten zien dat hij of zij goed werk doet. Alle aandacht en waardering van buiten de gemeente is onbelangrijk. Dat maakt lui en ijdel.