Qianwen Li  bespeelt de erhu, de Chinese viool. Foto: Frank Vinkenvleugel
Qianwen Li bespeelt de erhu, de Chinese viool. Foto: Frank Vinkenvleugel Foto:

Sint Antonius schittert in
Duizend en één Nacht

DINXPERLO/BREEDENBROEK - Harmonie Sint Antonius uit Breedenbroek nam de bezoekers van het Kulturhus zaterdag mee in de wereld van de sprookjes van Duizend en één Nacht.

Er was eens een orkest uit Breedenbroek dat dook in de wereld van Duizend en één nacht. Was het een sprookje of toch echt? Er waren veel mensen afgekomen op deze vraag. Bij binnenkomst stonden er heerlijke hapjes klaar, gemaakt door vrouwen die in Dinxperlo wonen, maar oorspronkelijk uit Syrië, Eritrea en Somalië komen. Onder het genot van een hapje en een drankje begon de reis door de Oriënt. De jeugdleden van harmonie St. Antonius zongen en speelden een heel mooi lied, dat klonk als een klok. En dan te bedenken dat voor een aantal van hen hun muzikale reis pas in september is begonnen. Na afloop glunderden ze dan ook van oor tot oor door het grote applaus. Maar was dit het dan, in de foyer van het Kulturhus? Of zou de reis nog verder gaan? De deuren van de zaal gingen open en daar wachtte de mensen een ware sprookjeswereld. Met de olielamp van Aladdin, waterpijpen, sfeervolle lichtjes en (helaas geen vliegende) Perzische tapijten zag de zaal er schitterend uit. De middag werd voortgezet door het orkest met het prachtige stuk Orientales, maar wacht, was daar niet iets met verhalen van Duizend en één nacht? Elly van Ballegooyen vertelde de gasten over de verhalen, hoe ze zijn ontstaan, wat er gebeurde en hoe ze eindigden. De harmonie nam de luisteraar tussendoor mee, met een westerse interpretatie van de Oriënt van Saint-Saëns, over een Perzische markt, en door de nacht met een mooie nocturne. Maar wat klinkt er meer uit de Oriënt dan een Chinese viool gespeeld door Qianwen Li uit Dinxperlo. Li speelde twee mooie stukken op deze erhu en je waande je echt even in het oude China. De vraag blijft dan toch, loopt het goed af, want dat is toch vaak zo bij sprookjes? Dat kon de vertelster pas na het laatste nummer vertellen, je weet het immers nooit. St. Antonius speelde tot slot nog Arabesque van Hazo, gebaseerd op de mystieke klanken van het Midden Oosten. Gelukkig liep ook dit verhaal goed af en nog één maal wandelend over de Perzische markt, klonk het 'eind goed al goed en ze leefden nog lang en gelukkig'.


Foto: Frank Vinkenvleugel
Foto: Frank Vinkenvleugel