Douwe Kaastra neemt na zeventien jaar afscheid van hoofdmacht SVD
Routinier speelt vrijdag zijn afscheidsduel
Door Bart Kraan
DINXPERLO – Hij is nog helemaal fit, heeft geen last van blessure en staat bij SV Dinxperlo te boek als enorm fanatiek. Desondanks zet Douwe Kaastra (35) een punt achter zijn loopbaan in het eerste elftal van 'zijn' club, waarvan hij maar liefst zeventien jaar deel heeft uitgemaakt. De routinier staat vrijdag voor de laatste keer met zijn ploeggenoten op het veld. Dan vindt om 19.30 uur op sportpark 't Welink zijn afscheidswedstrijd plaats, een duel tussen de huidige hoofdmacht van SV Dinxperlo en een all star-team dat bestaat uit spelers die Kaastra zelf heeft geselecteerd.
En daarna is het, voor wat betreft het voetballen, einde oefening voor Kaastra. Want de linksback gaat niet in een lager elftal spelen. Althans voorlopig niet. "Ik sluit niet uit dat ik over een half jaar weer ga voetballen, maar voorlopig ga ik genieten van het gevoel dat ik niets meer hoef", zegt Kaastra. "Maar ik ga wel hardlopen en mountainbiken. Want ik wil niet over een half jaar tien kilo zwaarder zijn."
Het gevoel geen verplichtingen meer te hebben voor wat voetballen aangaat, was ook voor Kaastra de belangrijkste reden om te stoppen. "Het is een gevoelskwestie. Je moet elke dinsdag- en donderdagavond trainen en je bent de hele zondagmiddag kwijt'', aldus de routinier. ''En ik heb twee zoons, Tiebe van 8 en Jurre van 4."
Tiebe deelt de liefde voor het voetbal van zijn vader. ''Hij is op 12 mei 2009 geboren. Op de open dag van SV Dinxperlo in augustus lag hij in SVD-tenue in de kinderwagen. Dus hij kreeg het voetbal met de paplepel ingegoten'', aldus Kaastra, die wel het team van zijn oudste zoon blijft trainen zoals hij dat de afgelopen twee seizoenen ook gedaan heeft. ''Heel leuk. We hebben een mooie groep. De jongens willen graag, we zien tijdens de wedstrijden ook dingen terug die we tijdens de training hebben geoefend. Maar ik zeg altijd dat plezier het belangrijkste is. Dan zegt Tiebe: ''Je hebt het meeste plezier als je wint.''
Zijn jongste zoon is nog niet zo'n fanatiek voetballer als zijn broer. ''Maar hij begint wel steeds mee interesse te tonen. Jurre gaat dit seizoen bij de kabouters van SV Dinxperlo, dan kijken we wel of hij het leuk vindt."
Kaastra was slechts zeven jaar ouder dan zijn oudste zoon nu is toen hij zijn debuut maakte in het eerste elftal van SV Dinxperlo. Dat was in een oefenwedstrijd tegen Etten, waarin hij tien minuten meespeelde. "Mark Schepers, die toen hoofdtrainer was, had een keer een wedstrijd van de A1 gecoacht. Dus hij kende me en liet me op mijn vijftiende in het eerste elftal debuteren."
Eén seizoen speelden drie broers Kaastra samen in SVD 1
Drie jaar later (2000) voegde Schepers, terug bij SV Dinxperlo na paar jaar te hebben gewerkt bij het Ulftse SDOUC, Kaastra definitief toe aan de hoofdmacht. Daarin kwam hij zijn broer Wytze tegen, met wie hij nog vijf jaar samenspeelde. En Douwe Kaastra speelde nog een seizoen met zijn jongste broer Wouter die toen achttien was. "Toen speelden we met zijn drieën in het eerste. Wouter en ik studeerden toen in Tilburg, waar we trainden bij de Tilburgse Studenten Voetbal Vereniging Merlijn. Kim te Kaat ook, tenminste als hij er was, want hij was veel bezig met andere dingen. Er was toen een Achterhoekse enclave, want er studeerden toen meer jongens uit deze streek."
Kaastra werd, nadat hij definitief was toegevoegd aan het eerste elftal van SV Dinxperlo, meteen basisspeler. Tot 2007 speelde hij op het middenveld, waar hij in de jeugd ook had gevoetbald. Toen scheurde hij in een oefenduel tegen het Zieuwentse RKZVC een kruisband af. "Ik draaide en voelde dat het niet goed zat", aldus Kaastra. "Die wedstrijd heb ik wel uitgespeeld, maar het was echt niet goed. Toen ben ik naar de dokter gegaan, die zei dat het om de kruisband ging. Ik heb toen een operatie ondergaan waarbij een stukje van mijn hamstring naar de knie is verplaatst om de functie van de kruisband over te nemen. Ik heb toen precies het schema dat ik had meegekregen, gevolgd en ben weer helemaal hersteld. Daarna ben ik achterin terecht gekomen, eerst als laatste man. De laatste vier, vijf jaar heb ik linksback en ook wel linkermiddenvelder gespeeld."
Gedurende de eerste dertien jaar van zijn loopbaan in het eerste elftal van SV Dinxperlo kon Kaastra geen echte successen in de vorm van promotie laten noteren. "We hebben diverse periodetitels gehaald en voor promotie gestreden. Maar we zijn in die tijd nooit gepromoveerd, hoewel we met onder anderen Alexander Tempels (nu Silvolde, BK), René Vrieze, Kay Schrieve en Sandy Schreur (nu voorzitter SVD, BK) en Marcel Vreeman genoeg kwaliteit hadden", aldus Kaastra, voor wie een nacompetitieduel in een persoonlijk trauma eindigde. "Tegen Erica'76 in de tweede ronde van de nacompetitie miste ik een penalty, daar was ik niet blij mee. Daarna heb ik jarenlang geen strafschop meer genomen. Pas toen we in de vijfde klasse speelden en we tegen SVGG een penalty misten, ben ik zeer weer gaan nemen."
Dat SV Dinxperlo in die periode, ondanks de aanwezige kwaliteit, geen promotie wist te bewerkstelligen, leidde bij spelers, begeleiders en supporters tot de nodige frustratie. "We hadden drie, vier jaar een heel goed team en als je dan niet promoveert, is dat frustrerend", aldus Kaastra wiens team tot overmaat van ramp in het seizoen 2013-2014 zelf naar de vijfde klasse degradeerde. "We hadden geen geluk en het ontbrak ons aan scorend vermogen. Maar we zijn dat jaar nooit weggespeeld. Maar achteraf was het misschien wel goed om een stapje terug te doen om er dan twee vooruit te zetten."
In de vijfde klasse startte SV Dinxperlo met een aantal zeges en ook GSV'38 kende een voortvarende start. SV Dinxperlo leed daarna nederlagen tegen Terborg en GSV'38 dat op een gegeven moment zeventien duels ongeslagen was, reden voor TV Gelderland de Giesbeekse club in het zonnetje te zetten. "Ze zeiden dat ze de champagne al koud konden zetten voor het kampioenschap", aldus Kaastra. "Dat filmpje hebben we 38 keer afgespeeld. De boodschap was duidelijk: we moesten alles winnen. We behaalden 21 zeges op rij, wonnen thuis van GSV'38 met 1-0 dankzij een goal van Danny Maurick en stonden toen een punt boven GSV'38. We wonnen de laatste drie duels ook, werden kampioen en promoveerden naar de vierde klasse."
SV Dinxperlo begon met bescheiden verwachtingen aan het seizoen in de vierde klasse. Het won echter de eerste drie wedstrijden, hetgeen vertrouwen schiep. Maar niet zoveel dat de club meteen aan een titel ging denken. "We speelden goed, maar hadden niet meteen het idee dat we kampioen zouden worden", aldus Kaastra wiens team echter fier overeind bleef en op zaterdag 7 mei 2016 tegen Terborg de kampioenswedstrijd speelde. Bij een 0-0 stand kreeg SV Dinxperlo een strafschop, die door Kaastra onberispelijk werd ingeschoten. Mike Bulsink zorgde nog voor 2-0, waarna SV Dinxperlo het kampioenschap en promotie naar de derde klasse kon gaan vieren.
Het seizoen daarop, in de derde klasse, had SV Dinxperlo het moeilijk. "Het was geweldig om mee te maken, maar we hadden het lastig. We verloren vaak op details. En de selectie was niet al te breed", aldus Kaastra. SV Dinxperlo haalde nog wel de nacompetitie, maar kreeg daarin te maken met schorsingen. "Thuis tegen Ruurlo misten we Danny Maurick, uit Pascal Bolwerk. Dat merkten we wel."
SV Dinxperlo verloor uit tegen Ruurlo met 3-1 en nam thuis een 2-0 voorsprong. Zodoende volgde er een verlenging, waarin Ruurlo in de 119ste minuut er 2-1 van maakte en zodoende naar de derde klasse promoveerde. Terwijl SV Dinxperlo een stapje terug moet doen en dit seizoen in de vierde klasse uitkomt. Kaastra neemt dus met een degradatie afscheid. "Ik eindig waar ik ben begonnen", aldus de routinier, die dit seizoen de verrichtingen van zijn voormalige teamgenoten in thuiswedstrijden gaat bekijken, uiteraard in gezelschap van zoon Tiebe.
Vrijdag, 19.30 uur
Maar eerst speelt Kaastra vrijdag 8 september vanaf 19.30 uur zijn afscheidsduel waarin de hoofdmacht van SVD Dinxperlo het opneemt tegen een all star-team dat wordt gecoacht door voormalig SVD-trainer Bennie Mellendijk. "Sir Bennie Mellendijk", glimlacht Kaastra, wiens zonen voor aanvang als pupil van de week fungeren. "Bennie is een echte clubman, is altijd heel erg betrokken geweest. Na de degradatie uit de vierde klasse had hij de tranen in de ogen staan."