Vluchtelingen krijgen les op De Wegwijzer
DINXPERLO - De gezinnen uit oorlogslanden die in Dinxperlo een veilige haven vinden, krijgen hier een naam en gezicht, mede door de kinderen die er onderwijs volgen. Dat stimuleert ook ouders om deel uit te gaan maken van de samenleving in Dinxperlo. Op obs De Wegwijzer krijgen op dit moment vier Syrische meisjes les, naast zeven Somalische jongens die er sinds vorig jaar op school zitten.
Door Iris Jansen
In augustus is moeder Hanan Bakro met haar vier dochters Rima (11), Lina (10), Attia (8) en Amina (7) verenigd met haar man, van beroep kapper, die al een jaar in Dinxperlo woont. De familie die in de buurt van Damascus in Syrië woonde, heeft veel angst en gevaar meegemaakt. Zo heeft Attia door de bombardementen ernstige gehoorschade opgelopen.
Volgens het bestaande beleid presenteert Vluchtelingenwerk aan ouders twee scholen dichtbij huis, waaruit de ouders een keuze maken. Zo gaan de kinderen Bakro nu naar De Wegwijzer.
Uitdaging
Monique Geerdink, directeur, vertelt: "Vorig jaar werden wij geconfronteerd met zeven Somalische jongens. Een uitdaging: hoe doorbreek je de taalbarrière, hoe zijn de kinderen er emotioneel aan toe, hoe gaan de Nederlandse kinderen in de klas er mee om? Uiteindelijk bleken alle zorgen voor niets te zijn geweest. Onze geweldige vrijwilliger Joke Maarse, gepensioneerd onderwijzeres, heeft zich met hart en ziel bekommerd over deze jongens. Samen met Bart Oonk, dit schooljaar verbonden aan de Internationale schakelklas in Doetinchem maar daarvoor vijf ochtenden per week op De Wegwijzer werkzaam, maakt zij een selectie uit bestaande leermethoden om zo de kinderen op een speelse en voor hen veilige manier in te laten stromen. Onze leerlingen hebben -vaak op ontroerende wijze- deze jongens opgenomen in hun midden. Het ging vanzelf en kijk nu eens hoe geweldig ze het doen, hoe ze ook emotioneel gezien groeien en bloeien. Dat geeft ons op school de energie en warmte die hier overal voelbaar is."
Vertrouwen
Joke Maarse: "Het was wel een avontuur maar het pakte geweldig uit. Hoeveel vertrouwen de kinderen hebben en hoeveel spirit je er van krijgt. Kinderen zijn heel rekbaar. Als je nu naar deze geweldige meiden kijkt; wat hebben ze allemaal moeten doorstaan? Maar hier zijn ze graag, ze willen zo graag leren. Dat leidt ook vaak wel tot frustraties omdat ze nog niet alles snappen en ze zo graag willen meedoen. Ik heb de meisjes vaak apart en daardoor hebben ze de rust om te oefenen. Wanneer het allemaal wat teveel wordt en er tranen vloeien, pakken we de draad weer op via spelletjes. Er wordt weer gelachen en kunnen we vervolgens ons pad volgen. Eenmaal per week komt Bart Oonk ter ondersteuning en om het nieuwe leerprogramma voor de komende week te maken."
Tolk
Rima vertelt via tolk Victoria Seleman die al vijftien jaar in Dinxperlo woont: "Ik vind het net zoals mijn zusjes zo fijn op school. We hebben al vriendjes en vriendinnen en we kunnen spelen en woordjes leren, want dat doe ik het liefste. Het weekend is niet leuk want dan is de school dicht."
Haar zusje Lina vertelt dat ze gymnastiek het fijnste vindt.
Tolk Victoria Seleman is een belangrijke schakel tussen het gezin en de school.
'Medewerking vrijwilligers onontbeerlijk'
"Zonder haar inzet was diepgaand contact met de ouders en de meisjes niet mogelijk. Zo komt ze regelmatig bij het gezin thuis en is voor ons te allen tijde beschikbaar. Zonder haar hulp en inzet hadden we niet bereikt waar we nu al zijn gekomen in die paar weken", benadrukt Monique Geerdink.
Moeder Hanan, die ook bij het gesprek aanwezig is en wordt bijgepraat door Victoria, is zichtbaar blij.
"Voor ons maakt het eigenlijk niet uit of een school een geloof heeft of niet. De kwaliteit en de opvang is voor onze dochters het allerbelangrijkste. We zien hoe gelukkig ze zijn. Vaak wachten ze al vanaf vijf uur in de morgen, gekleed en wel, op het moment om naar school te mogen. Door hen leer ik ook woordjes."
Betrokken
Monique Geerdink: "Het gezin is erg open en toegankelijk. Dat werkt fijn want je krijgt alle medewerking van de ouders. Nu met de komende feestdagen zoals Sinterklaas en Kerst, zullen ze voor het eerst geconfronteerd worden met onze Westerse feestdagen en gebruiken. De ouders staan er helemaal achter en vinden dat ze overal aan mee moeten doen en de kinderen genieten daar optimaal van."
"Laatst hadden we hier de jaarlijkse fietskeuring. Dat gaf natuurlijk tranen, want fietsen laat staan het hebben van een eigen fiets was voor de meisjes nog niet weggelegd. Ze popelen om ook mee te kunnen doen. Ook al begrijpen ze nog vaak de woorden niet, ze krijgen toch een 'taalbad' en leren ook zo situaties aan te voelen. De kinderen uit de groepen waarin ze zitten, doen geweldig hun best om ze op weg te helpen en dingen begrijpelijk te maken. Prachtig die betrokkenheid."
"Het onderwijs is hier zo vrolijk en de leraren zo lief", vertelt Hanan via de tolk.
"In Syrië wordt op school niet gelachen en er worden geen leuke dingen gedaan. Je moet opletten en wanneer je het niet goed doet krijg je straf. Ik zie hier dat mijn dochters lachen en vrolijk zijn. En alle boekjes en materialen zijn zo leuk om te zien."
Meer kinderen
Op de vraag of er nog meer buitenlandse kinderen op de Wegwijzer zullen komen zegt Monique Geerdink: "Dat ligt er aan waar de gezinnen in Dinxperlo komen te wonen. Zowel De Bosmark als De Liboriusschool zijn ook bereid om kinderen een plaats te bieden."
Scholen krijgen subsidie vanaf vier kinderen met een verblijfsstatus. Geerdink: "Je praat over anderhalf uur per week per kind waarvoor je een extra kracht kan laten komen. Dat is natuurlijk veel te weinig. Daarom zijn we ook zo blij met Joke want anders konden we lang niet zoveel aandacht bieden. Gelukkig hebben we twee ouders bereid gevonden om te komen lezen met de kinderen, maar teveel vreemde gezichten kan ook verwarrend werken dus we moeten dat gedoseerd gaan toepassen."
Voldoening
Voor Joke Maarse en Monique Geerdink betekent het werken met de kinderen veel. "Om kinderen op te zien bloeien en een kans te geven om zich te kunnen ontwikkelen in een veilige omgeving, dat geeft enorm veel voldoening", aldus Monique Geerdink.
"En de genegenheid en het vertrouwen dat je van de kinderen terugkrijgt. Zelfs nog van de Somalische jongens, die al heerlijk hun eigen weg gaan. Dat ervaar ik als een groot geschenk", vult Joke Maarse aan.
www.wegwijzerdinxperlo.nl