Muzikale voetnootjes, Marco van Lochem

Imagine - John Lennon & The Plastic Ono Band (1971)

Ongelofelijk!

De mannen en vrouwen die het voor het zeggen hebben in de wereld zorgen de laatste maanden weer voor een hoop onrust, angst en verbijstering. Of het nu over Poetin, Rusland en Oekraïne gaat, de houding van de Amerikaanse president richting het China/Taiwan conflict, het testen van langeafstandsraketten of de Amerikaanse houding tegenover de ruim 210 geweldsincidenten die dit jaar al in dat land hebben plaatsgevonden. Een geweldsincident wordt in de VS officieel erkend als er meer dan vier gewonden dan wel doden zijn gevallen, daders niet meegerekend. 

Ongelofelijk!

De reacties van de senatoren en andere hotemetoten, vooral vanuit het republikeinse kamp, is voor mij niet te bevatten. Op de vraag van een vader wiens kind doodgeschoten is, wanneer er iets aan het wapenbezit gedaan gaat worden, draaide die senator zich om met de woorden ‘God bless you’. 

Ongelofelijk!

Je zou toch denken dat deze beleidsmakers ons moeten beschermen, beleid moeten maken waarmee ze de bevolking tegemoet komen, zeker als het om kinderen gaat. Die zijn de toekomst van welk land dan ook. Het lijkt er echter op dat in Amerika de wapenindustrie machtiger, belangrijker en meer waard is dan het leven van een kind. In Uvalde Texas zelfs negentien kinderen.

Ongelofelijk!

John Lennon is een held van mij. De vermoorde Beatles legende stond voor vrede en verwoordde dat op fantastische wijze in ‘Imagine’.

Ruim vijftig jaar geleden zong hij over een wereld zonder hel, ‘No Hell Below Us’.

Een wereld zonder geweld, ‘Nothing To Kill Or Die For’.

Een wereld zonder honger en hebzucht, ‘No Need For Greed Or Hunger’.

Een wereld waarin we alles delen, ‘Sharing All The World’.

Ik heb mijzelf al vaker bestempeld als een naïeve oudere ‘lul’, maar zo voel ik mij steeds vaker. Waarom kunnen we niet in harmonie met elkaar leven, waarom gebruiken we alle kennis die we hebben niet om in een veilige wereld te leven, waarom, waarom, waarom? 

‘You May Say I’m A Dreamer, But I’m Not The Only One’, ik weet zeker dat ik niet de enige ben die zo denkt en die dit hoopt, maar ik ben bang dat wij, het gewone volk, hier niets aan kunnen veranderen. Toch blijf ik hoop houden, ‘I Hope Someday You’ll Join Us And The World Will Be As One’. Stel je eens voor als dat onverhoopt toch zal gebeuren, wat zou dat mooi zijn. ‘Imagine All The People, Livin’ Life In Peace’...

Ongelofelijk!