Meeleven, naoberschap én donaties voor Hersenstichting na overlijden Job uit Aalten maken diepe indruk op familie

AALTEN – Op 11 februari slaat voor vier jonge mensen het noodlot toe. Een ernstig auto-ongeluk eist direct het leven van een meisje van 17. De bestuurder van de auto (20), de 16-jarige Job Veldhuis en een kameraad van Job, 17 jaar oud, raken zwaargewond. De familie en vrienden van de gewonden leven tussen hoop en vrees. Job Veldhuis overlijdt op Valentijnsdag, drie dagen na het ongeluk, aan zijn verwondingen.

Door Karin Stronks

“Het meeleven, de betrokkenheid en het naoberschap ervaren wij als indrukwekkend. We hebben een collecte voor de hersenstichting gehouden voor, tijdens en na de uitvaart van Job. Op de rouwkaarten is een QR code geplaatst, via die code kon men doneren. We zitten nu op een opbrengst van ruim 1.500 euro.” Aan het woord is Bernie Veldhuis, vader van Job. 

Marianne en Bernie vertellen over de turbulente tijd rondom het fatale ongeluk en de tijd erna, de onzekerheid, het verschrikkelijke bericht. De wereld staat voor hen, de broers van Job, familie en vrienden, op z’n kop. Job is van het ziekenhuis in Doetinchem overgebracht naar het Radboud in Nijmegen. Alles is gedaan om te proberen hem te redden. Als na drie dagen blijkt dat zijn beide hersenhelften onherstelbaar beschadigd zijn, dringt de ontzettende waarheid door. Job zal het niet overleven.

De uitvaart wordt voorbereid. Marianne, Bernie, Bas en Joost, willen iets doen, iets zeggen. Quinten Dikschei en Jos Wissink spelen muziek, onder andere ‘Treur niet (Ode aan het leven)’ van Diggy Dex en JW Roy. Mooie woorden worden gesproken, heel veel mensen komen condoleren. “Dat is ontzettend, die betrokkenheid, dat meeleven, naoberschap. Het kan in je nadeel werken maar op dit moment is het zo ontzettend fijn, het voelt warm. Voor ons persoonlijk zeker, maar ook de donaties voor de hersenstichting liepen storm. Er is ruim 1.500 euro gedoneerd. De klas van Job, Vmbo Groen, heeft een tuin aangelegd, ter herinnering aan hun klasgenoot. Zo mooi.” 

Het leven is voor Job en zijn gezin niet altijd over rozen gegaan. Job is zelfs een tijdje uit huis geplaatst. De coronamaatregelen hakken er voor Job bijzonder hard in. Hij komt weer thuis en kan weer met zijn ouders en broers door één deur. Job houdt zich aan afspraken, maakt makkelijk vrienden, kan slecht tegen onrecht en zit vol met humor. Er wordt veel gelachen in huis en bij zijn vrienden. “Hij houdt zich bezig met muziek, er staan composities op zijn telefoon. We moeten nog uitvinden hoe we hier in kunnen komen, wat zijn dat voor opnamen? Job heeft in elk geval van alle kanten geleefd, alles uit het leven gehaald wat er in zat.”

Bernie, Marianne, Bas en Joost, familie en vrienden hebben een schat aan mooie herinneringen aan Job. “We lachen en huilen, bekijken foto’s en filmpjes. De wereld gaat verder. We hebben nog twee prachtige zoons, Bas en Joost, en langzaam proberen we de draad weer op te pakken. We zullen onze gangmaker missen, het zonnetje in huis. We vinden het geweldig mooi dat Aalten zó mee heeft geleefd, dat er zó veel gedoneerd is ook. Dat heeft Job verdiend.”