Margo Molenaar verlaat Amnesty Aalten/Oost Gelre. Foto: Barbara Pavinati

Margo Molenaar verlaat Amnesty Aalten/Oost Gelre. Foto: Barbara Pavinati

Margo Molenaar verlaat werkgroep Amnesty International Aalten/Oost Gelre

Algemeen

‘Ik ben een gelukkiger mens doordat ik dit werk kan en mag doen’

Door Barbara Pavinati

LICHTENVOORDE/AALTEN - Al vanaf 1971 is Margo Molenaar bevlogen lid van Amnesty International. Haar lidmaatschap begint op een markt in Deventer waar ze op dat moment woont. Nu stopt ze met haar activiteiten in de werkgroep Aalten/Lichtenvoorde waarvoor ze zich vanaf 2008 met heel haar hart en ziel heeft ingezet: “Je kan niet alleen voor jezelf leven. Vrijheid, gerechtigheid en vrede zijn woorden die goed bij mij passen en waar ik veel waarde aan hecht. Vrijheid raakt elkaar. Als ik mijn vrijheid neem, kom ik in contact met de jouwe. Daarom moeten we kijken naar de gemene deler. Wat is het beste voor iedereen? Ik ben een gelukkiger mens doordat ik dit werk kan en mag doen. ”

Compassie
“Amnesty komt op voor mensen die door autoriteiten vervolgd worden, gevangen gezet en zelfs gemarteld om wie ze zijn of wat ze zeggen. Ik heb de waarden van een grondige christelijke opvoeding mee gekregen en vind dat de mensenrechten, die vastgelegd zijn in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, de seculiere vertaling van de 10 geboden zijn. Mensen hebben elkaar nodig en ze moeten naar elkaar omkijken. Het is mooi hoe de cultuur van het noaberschap hier in de Achterhoek leeft. Eigenlijk is Amnesty een internationaal noaberschap. Ik leef vrij en wil dat andere mensen op de wereld dat ook kunnen. Je mag elkaar niet beschadigen. Iedereen heeft recht op vrijheid, een veilige plek om te leven en voldoende inkomen. We moeten waakzijn zijn en blijven. Ik ben er als de dood voor dat we een volk worden dat geen compassie meer heeft met zijn medemens. Mensenrechten zijn een plicht voor iedereen. Op veel plekken mogen de mensen niet zijn wie ze zijn. Ik kijk met het meeste plezier terug op onze samenwerking met de Zwart Cross. Ik vind het heel bijzonder en fijn dat we daar welkom zijn.”

Write voor Right 
“In 1978 ben ik met mijn man in Lichtenvoorde komen wonen en sloot ik mij er aan bij de lokale Amnestygroep. In die begintijd schreef ik vooral brieven. In 2007 werd ik gebeld door de collectecoördinator en werd ik na een lang gesprek ook collectecoördinator. Dat ben ik jarenlang geweest, samen met José Peters uit Zieuwent. Collecteren vind ik heel leuk. Vaak begin ik al voordat we officieel starten. Dan ga ik eerst naar het buitengebied waar men vaak gul blijkt te zijn. In 2008 zocht Monique Wichers Scheur, voorzitter van de werkgroep, contact met José Peters en mij en na een gesprek werden we allebei lid van de werkgroep Aalten/Lichtenvoorde. Daar gingen we meedoen aan acties en dingen op touw zetten. Zo stonden we op de markt bij Weenink en hadden we een kraam met Kerstklokkenzondag in de Bonifatiuskerk. Vanaf 2014 organiseerde ik de Schrijfmarathon Write voor Right. Deze wordt elk jaar gehouden tussen 20 november en Kerst. Er worden dan brieven geschreven en kaarten gestuurd aan tien slachtoffers van mensenrechtenschendingen en ook naar de autoriteiten van de landen waarin ze wonen. Die autoriteiten krijgen dan miljoenen brieven van over heel de wereld. De helft van de slachtoffers kwam de laatste jaren vrij en met de andere helft wordt voorzichtiger dan voorheen omgegaan. Ik was heel erg geraakt en mijn hart maakte een sprongetje toen in 2020 een man in Burundi, een land waar ik geweest ben, werd vrijgelaten. Hij had 25 jaar gevangenisstraf opgelegd gekregen. Hij werd dankzij Amnesty in hoger beroep vrij gesproken en is weer bij zijn gezin.”

Gastdocent
“Ook ben ik medio 2012/2013 gastdocent voor Amnesty geworden. Dat heb ik tot 2018 gedaan. Ik heb twee maal de kerstviering voor de leerlingen van het Marianum in Groenlo verzorgd in de grote Calixtuskerk. Daarin heb ik over het werk van Amnesty verteld en na afloop zijn door leerlingen groetenkaarten geschreven en verstuurd voor politieke en gewetensgevangenen. Afgelopen jaar zou ik vlak voor Kerst samen met Mazzel meedoen aan de Burgerschapsweek op het Marianum. Amnesty zou zeven gastlessen verzorgen en daarmee zou ik gelijk mijn afscheid vieren. Door corona is dat helaas niet doorgegaan. Werkgroeplid Dick ten Brinke gaat er in de toekomst voor zorgen dat Amnesty in samenwerking met Mazzel bij het Marianum onder de aandacht blijft. Ook wordt komend jaar samenwerking gezocht met het onderduikmuseum in Aalten. Dat moet nog helemaal uitkristalliseren. Nu ik weg ga, zijn we op zoek naar jongere mensen om mijn taken over te nemen. Om te beginnen zoeken we een collectecoördinator. Je hoeft niet alles gelijk te kunnen en zal zeker steun van de rest van de werkgroep krijgen.”


www.amnestyaaltenoostgelre@gmail.com

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant