‘Hier in de Achterhoek’
AlgemeenGeen volkslied, maar een ode
Door Mark Ebbers
AALTEN/REGIO - Afgelopen donderdag werd de ode aan de Achterhoek - volgens de makers een betere omschrijving dan volkslied - getiteld ‘Hier in de Achterhoek’, voor het eerst live ten gehore gebracht. Door tekstschrijver en componist van het nummer Rocco Ostermann en initiatiefnemer tot het nummer Matthijs Stronks. Ze speelden het in kleine bezetting: Rocco zang en gitaar, Matthijs op toetsen. Diezelfde middag werd ook de clip van het nummer voor het eerst vertoond, uitgevoerd door de volledige bezetting van de Knasterds. De genodigden bij de opening van de nieuwe Aaltense bibliotheek waren daarmee de premièrekijkers en -luisteraars. Sinds afgelopen vrijdag is ‘Hier in de Achterhoek’ ook te vinden op onder andere YouTube.
Twijfel
Ostermann, oorspronkelijk uit Dinxperlo, leidde in zijn eigen dialect het nummer in en vertelde over de voorgeschiedenis en zijn twijfel. “Nadat Matthijs me gevraagd had of ik een lied, een volkslied, voor de Achterhoek wilde maken, dacht ik: dat wil ik, maar een volkslied?” Naast het feit dat er geen algemeen Achterhoeks dialect is - het stond vast dat het in het dialect zou worden - heeft Rocco niet veel met het afzetten van Achterhoekers tegen het westen. “Voor velen is ‘Vrouw Haverkamp’ van Normaal misschien wel het Achterhoekse volkslied, maar om nou de hele streek op te hangen aan de boezem van een vrouw, dat is toch ook wel wat stigmatiserend. Bovendien is het ook nog niet eens een eigen melodie, het is gewoon ‘O dennenboom’. Door onder andere Normaal is de Achterhoek wel in het vizier gekomen, maar is toch ook wel bij niet-Achterhoekers het idee ontstaan dat iedereen hier constant met Noorse sokken in klompen en lazarus aan het motorcrossen is.”
Daarom ziet Ostermann zijn lied niet als een volkslied, maar als een ode aan de Achterhoek. “Volkslied is niet het goeie woord, klinkt te groot. Dit zijn een paar ansichtkaarten, het gaat over de liefde voor de streek, de onbenoemde codes. Het is als een emotioneel openluchtmuseum.”
Rocco Osterman (rechts) en Matthijs Stronks brengen ‘Hier in de Achterhoek’ ten gehore in de bibliotheek Aalten. Foto: Mark Ebbers - Credit
‘Hier In De Achterhoek’
Hier be-j ons,
in de Achterhoek,
liekt de wereld pasgeboren,
onbekommerd aan moeders hand.
Je volgt er een pad zonder ooit,
noar de weg hoeven te vroagen,
want we-j heurt be-j dit land.
Onze hartslag hef et ritme,
van de joargetieden,
van de akkers en de weiden,
de bèèkjes en de bossen.
Rust en ruumte,
we-j loat de tiet zien ding doen.
Hier In De Achterhoek.
Ouwehoeren doet we-j graag.
Joa, joa is hier nèh.
We-j bunt stronteigenwies,
moar lèft met de duum omhoog.
Kannie lig op het kerkhof,
Wilnie ligt er noast.
We-j wettn hier van anpakken,
en op het lèven wordt geproost.
Vaak buw te bescheiden,
en kiekt de kat uut de boom,
veur ons geen poe-ha, foei bah.
Doe moar Normaal dan doe-j gek genog.
Hier In De Achterhoek.
Ik kiek noar boaven en zie de buizerd zweven hoog in de lucht.
Ze stort noar beneden vangt dansende muuzen,
terwijl de boer het land schudt.
Elk dörpken hef zien eigen klinkers,
zien eigen spreuken en woordenschat.
Moar alles be-j mekare klinkt het prachtig,
één mooie taal en we-j neumt het plat en we-j spreakt het
in de Achterhoek.
Hier In De Achterhoek.
De wereld is een wonder,
ze is zo mooi.
Moar we-j mögt hier bestoan,
onder onzen Achterhoeksen moan.
