Oplossing zoekplaatje: zwembad Aalten tijdens de crisisjaren, 1932 tot 1934

AALTEN - Een ingekleurde foto van de werkzaamheden betreffende de aanleg van zwembad ‘t Walfort tijdens de crisisjaren. De aanleg van het openluchtbad was een werkverschaffingsproject. Velen waren in de crisisjaren werkloos. Om steun te krijgen was het werken bij de aanleg van het natuurbad de mogelijkheid om ‘brood op de plank’ te krijgen. Er kwamen veel reacties. 

Omstreeks 1932 werd met houten kruiwagens, voorzien van houten wielen met ijzer beslag, rubberbanden waren er nog niet, de grond voor de aanleg van het zwembad verplaatst. Lange afstanden moesten worden afgelegd voor het zandtransport. Men moest met volle kruiwagens tegen een helling op. Rond 1934 was het werk klaar. In het midden van het natuurbad was een scheidingsbalk aangelegd. Dames en heren moesten destijds gescheiden zwemmen. Op 29 juni 1934 werd het natuurbad officieel geopend. Het terrein waarop het zwembad is aangelegd werd in de jaren twintig van de vorige eeuw door de gemeente aangekocht. Oorspronkelijk was dit terrein bestemd voor een begraafplaats. Rond 1930 ontstond het plan voor een natuurzwembad. Dat wil zeggen dat aan het water geen chemicaliën en chloor werd toegevoegd. Het water moest op een natuurlijke manier door planten worden gereinigd in een speciaal daarvoor aangelegd bassin achter de waterval. Een installatie pompte het gezuiverde water naar de waterval en op die manier werd het weer aan het zwemwater toegevoegd. Deze installatie werkt anno 2021 nog steeds. 

Eén persoon op de foto werd herkend door Jannie Siemes. Ze schrijft: “Hier staat volgens mij mijn opa op, de man voorop met die grote pet. Mijn moeder vertelde ooit dat haar vader daar gegraven had in de crisisjaren. Dat was erg hard werken. Verder weet ik er weinig van, want niemand leeft meer. Mijn opa heette Hendrik Mennink, woonde aan de Lichtenvoordsestraat, vroeger was dat Dale.” 

De heer Bulten uit Warnsveld schreef: “Dit zwembad haalde eens de landelijke pers tijdens zijn gloriedagen. De jongeren waren het zat dat er op zondag niet gezwommen mocht worden in dit bad. Het zwembad werd gekraakt, als eerste in Nederland, op twee zondagen. Dit bracht de oplossing. Velen zullen zich het getier en gecommandeer van onze Hermandad onder leiding van burgemeester van Veen op de bruggen van dit zwembad nog wel herinneren. Het leverde hen dan ook een nat pak op. De burgemeester voorspelde een leegloop op zondag in de kerken. Zwemmen op de ‘Dag des Heren’ was ongehoord en onchristelijk. Men telde op warme zondagen zelf meer dan 600 bezoekers, waaronder veel Duitsers. Dit was kassa voor de gemeente Aalten met aan de kassa een man met een grote rode neus, al gauw ‘Aardbeienneus’ genoemd.”