Marijke Verschoor-Boele. Foto: Frank Vinkenvleugel
Marijke Verschoor-Boele. Foto: Frank Vinkenvleugel

Marijke Verschoor-Boele: vrijwilliger die vrijwilligers interviewt

Algemeen

DINXPERLO/AALTEN – Met regelmaat verschijnt in De Band en Aalten Vooruit een interview met een vrijwilliger. Die verhalen, in de serie ‘Mensen Maken’, worden geschreven door Marijke Verschoor-Boele, ook een vrijwilliger. In een interview vertelt ze haar eigen verhaal.

Door Lydia ter Welle

Marijke klopte een jaar geleden aan bij Dini Veerbeek van het Vrijwilligersservicepunt, omdat ze – ze was net in Dinxperlo komen wonen – op zoek was naar vrijwilligerswerk. Om iets te doen te hebben en haar netwerk uit te breiden. Zo kwam ze aan het ‘baantje’ van optekenen van de verhalen van vrijwilligers. En voor Aalten Vooruit en De Band tijd om nu eens het verhaal op te tekenen van de vrijwilliger die vrijwilligers interviewt.

Marijke Verschoor-Boele, 62 jaar, geboren in Drenthe, maar vanuit Pernis (Rotterdam) naar Dinxperlo verhuisd, praat makkelijk en vertelt hoe ze in Dinxperlo terecht kwam. “Mijn man kreeg enkele jaren geleden, toen hij 58 jaar was, de diagnose Alzheimer. We woonden toen in Pernis. Het was voor mij aanleiding om mijn baan op te zeggen en de mantelzorg op me te nemen. Eerst namen we nog deel aan een onderzoek naar Alzheimer op jeugdige leeftijd, waarvoor we elke twee weken naar het Erasmus UMC moesten. Dat onderzoek werd op een gegeven moment stopgezet. We hadden toen niets meer wat ons nog bond aan Rotterdam, en mijn man sprak de wens uit om nog één keer in zijn leven ergens anders te gaan wonen dan in Pernis.”

Het echtpaar Verschoor heeft overal rondgekeken en gezocht naar woningen, zoals in Drenthe, maar ook in Aalten, ’s-Heerenberg en in Dinxperlo. “Hier in Dinxperlo zei mijn man direct dat het goed voelde, aardige mensen, een fijn huis. Zo kwamen we in januari 2020 hier wonen.”

Haar man gaat nu twee dagen per week naar dagbesteding. “Bij activiteitenboerderij Rutgers, daar heeft hij het heerlijk. Hij kan er lekker naar buiten. Naast de dagbesteding en een vrijwilliger die met hem gaat fietsen, komt er ook een paar uur per week een begeleider van Home Instead. Dat alles neemt voor mij wat zorg en druk van de mantelzorg weg. Ik heb dan gelegenheid om zelf wat dingen te ondernemen. Dat is belangrijk voor mij. Ik heb altijd – naast mijn baan - vrijwilligerswerk gedaan. Omdat ik dat leuk vind en er energie uit haal. Thuiszitten is niks voor mij. En wat ook meespeelt: ik wil hier mensen leren kennen, een netwerk opbouwen. Nu is er het pgb-budget voor de zorg voor mijn man, maar als dat wegvalt, wil ik graag weer een baan. Want ook dan moet er brood op de plank komen.”

Marijke deed de Lerarenopleiding Nederlands en Geschiedenis, en verder de opleiding tot bibliothecaris, en is bezig met een opleiding interculturele communicatie. Ze werkte vooral in de cultuursector: musea, bibliotheken. In die richting gaat ook het vrijwilligerswerk dat ze nu doet: ze is betrokken bij het Grenslandmuseum, bij Kerkje De Rietstap en werkt in de Wereldwinkel in Dinxperlo. En ze interviewt de vrijwilligers voor de serie artikelen Mensen Maken … .

Ze vertelt: “Ik mag graag iets organiseren in die sector, sta ook altijd open voor klussen op dat gebied. Dat kan ik goed. Je moet mij niet vragen om een ruimte te schilderen of om te poetsen. Daar ben ik ontzettend onhandig in: ik val van de trap of ik stap in het blik met verf. Dus dat moet je me niet vragen. Maar samen met andere vrijwilligers een educatief project opzetten om bijvoorbeeld het Grenslandmuseum goed over het voetlicht te brengen: dat is een kolfje naar mijn hand.”

Haar vrijwilligerswerk geeft haar de energie om haar mantelzorgtaak goed te doen. “Want het is best zwaar: een paar keer per nacht er uit, altijd opletten. En omgaan met het feit dat je man niet meer de partner is waar je steun en troost bij vindt. Dat is helemaal weggevallen door zijn ziekte. Dankzij mijn vrijwilligerswerk vind ik de energie voor de mantelzorg. Want dat is het belangrijkste doel in mijn leven nu: zorgen dat mijn man een goed en zo fijn mogelijk leven heeft. Ondanks zijn ziekte.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant