In wat veur land… (4)

Ondanks alle opgeklopten(?) waan van d'n dag krege wi-j inmiddels onzen stempas in huus. 'k Had verwacht datter wal een extra enveloppe bi-j zol zitten. Immers as 70-plusser zijnde mag ik dizze kere per post miene persoonlijke bone in de verkiezingspot doon. En'k verwachte eerlijk gezegd neet dat dit per Action-envelöpken kan. Of zol den nog ampart kommen, inclusief een deur de gemeente goedgekeurd rood potlood?

Affijn; 't zal zich redden. Wi-j laot d'r ons de stemming niet deur bedarven.

Per slot wonne wi-j amper honderd meter van 't stemburoo af, waor ik ooit ok een jaor of wat achter de taofel mocht zitten. Denk dus neet dat ik stemmen gin serieuze zaak achte; integendeel!

Zo hölt mi-j veurasnog de vraoge bezig: Hol ik mi-j an de stemwiezer, of is't wiezer um mien eigen-wiesheid te verkiezen?

En ondanks da'w de democratische keuze hebt uut zowat veertig parti-jen, he'k 't gevuul dat – geliek de veurigen eeuw – 't dit kere veural aover 'Rechts' versus 'Links' geet. En 't is nog maor de vraoge of – los van de extremen - d'n 'gemiddelden Nederlander' wal zo drastisch teggen de dinge ankik. Vake lig 't nét iets genuanceerder.

Ik zeg maor wat: Doe'k enigszins recht an rechts, wiet ons met 't zweit op de rugge en alle struggels vandien toch maor deur't afgelopen jaor hebt eloodst? Of leg ik toch de link liever bi-j links, umda'k snak naor een (complete(?) verandering van denken en doen? Kortum: Bést lastig!

Tóch, ondanks dat d'r zowat élken dag wal weer wat anders an't lechte kan kommen, of onverwachts een wind weeit wiet onzen kiezerspas weer umme dreigt te dreeien, hop ik van harte da'w allemaole straks – gezond en wal - met stevvigen pas en opgewekten stemming et Stemburoo mucht betraen.

Gewóón, um a'w d'r uut bunt!

Ankh Gussinklo