Muzikale voetnootjes | It’s My Life - Talk Talk (1984)

It's My Life - Talk Talk (1984)

Alleen al de titel van dit nummer kun je als kreet, als duiding gebruiken; 'It's My Life'! Het is mijn leven en 'Don't You Forget'. De Engelse band Talk Talk schreef dit voor z'n tweede album, met dezelfde titel, dat in februari 1984 uitgebracht werd. Het titelnummer was de eerste single en ik gebruikte het refrein destijds om duidelijk te maken dat niemand (?) zich met mij hoefde te bemoeien.

Is het nummer dan ook een protestnummer? Nee, het gaat, zoals zo vaak in de popmuziek over een relatie, over de liefde. Zanger, gitarist en blikvanger Mark Hollis schreef het samen met producer Tim Friese-Green en het melodieuze uptempo popliedje heeft alles in zich om als een muzikaal oorwurmpje in je geheugen te nestelen en daar een tijdje te blijven zitten. Daar draagt het refrein voor een groot deel aan bij. 'It's My Life, Don't You Forget, It's My Life, It Never Ends (It Never Ends)' kun je op veel momenten gebruiken.

In de huidige tijd waarin steeds meer rechten verdwijnen, zijn er voldoende mensen die dat van de daken willen schreeuwen. Je frustratie en gevoel van onrecht kenbaar maken middels muziek is al heel oud en daar zijn prachtige voorbeelden van verschenen. PJ Sloan's 'Eve Of Destruction', waarvan Barry McGuire een klassieker maakte, werd gemaakt ten tijde van de Vietnamoorlog en daar kunnen we ook het prachtige 'Welterusten, Mijnheer De President' van Boudewijn de Groot bij zetten. Muziek om je gevoelens te uiten, om op te dansen en om mee te zingen.

'It's My Life, Don't You Forget', tegenstanders van de coronamaatregelen zouden het kunnen gebruiken om hun mening kracht bij te zetten, maar daar is dit typische jaren tachtig nummer niet voor gemaakt. Als ik een mindere dag heb, zet ik hem op, dans in een donkere kamer (gordijnen dicht) en zing ik luidkeels mee. Gewoon, omdat ik dat wil en omdat het mij goed doet. Daar is muziek wat mij betreft voor bedoeld.