Vooraan Anjo Joldersma, midden Jan Bart Wilschut en achteraan Hendrik-Jan Mensink, in corona-opstelling. Foto: Clemens Bielen
Vooraan Anjo Joldersma, midden Jan Bart Wilschut en achteraan Hendrik-Jan Mensink, in corona-opstelling. Foto: Clemens Bielen

Evaluatie met Stichting Behoud SKB

Algemeen

'Voor juichen is het nog te vroeg'

Door Clemens Bielen

WINTERSWIJK - Het lijkt al veel langer geleden, maar toch bestaat de Stichting Behoud SKB pas sinds 31 december 2019. Voortgekomen uit de vriendelijk en gemoedelijk ogende ‘Vrienden van het SKB’, vond de nieuwe stichting het belangrijk om een sterke vuist te maken tegen de plannen van Santiz. Santiz, de overkoepelende naam van organisatie, ontstaan door de bestuurlijke fusie, die het Slingeland Ziekenhuis (SZ) in Doetinchem en het streekziekenhuis Koningin Beatrix (SKB) in Winterswijk bijna drie jaren daarvoor waren aangegaan. De naam Santiz was onder de bevolking nauwelijks bekend. Maar dat zou snel veranderen toen bekend werd, dat er essentiële afdelingen van het SKB naar SZ zouden worden overgeheveld en duidelijk werd dat het bestaan van een volwaardig basisziekenhuis in Winterswijk in gevaar kwam. De vlam sloeg in de pan. De afstand tussen de twee ziekenhuizen werd exponentieel snel meer dan 1,5 meter.

Het driemanschap Hendrik-Jan Mensink, Anjo Joldersma en Jan Bart Wilschut blikt even terug om te evalueren, maar kijkt vooral vooruit zoals dat goede bestuurders betaamt. De vlag hangt niet meer halfstok, maar voor de vlag in top kan, moet er nog wel wat water door de Slinge. Jan Bart Wilschut: “We hadden weinig specifieke kennis over het ziekenhuiswezen, maar we hadden het geluk, dat we via netwerken snel een groep ‘specialisten’ op uiteenlopende deelgebieden om ons heen konden verzamelen. Door vragen te stellen kristalliseerde er langzaam een gedegen en goed onderbouwd tegengeluid uit de aanvankelijk emotioneel geladen reactie.”

De bijeenkomst in ‘de Storm’ in Winterswijk op 4 maart wordt wel gezien als een zeer belangrijke avond. Wilschut: “Die avond werd duidelijk, dat de Stichting kon rekenen op een brede steun van de bevolking, van de medewerkers van het SKB tot de gemeente en het bedrijfsleven.” Niet alleen belanghebbenden steunden het idee, maar er kwam ook inhoudelijke steun vanuit de politiek (SP) en een zorgverzekeraar (DSW).

Stand van zaken nu
Met de uitspraak van de voorzitter van de Raad van Toezicht, dat doorgaan met de fusie ‘sleuren aan een dood paard’ is, lijkt de weg vrij voor een defusie of zit er misschien toch een addertje onder het gras voor de stichting? Voorzitter Hendrik-Jan Mensink is nog erg voorzichtig. “Er zijn drie lijnen uitgezet: de burgemeesters vragen om een verkenner, de inspectie gaat kijken of de gezondheidszorg gewaarborgd is en de Raad van Toezicht van Santiz zoekt naar een regiovisie om te komen tot een oplossing in de zin van een ontmanteling van de fusie.”
Over de gekozen weg van de Raad van Toezicht zegt Mensink: “Is het een oprecht traject, of is het omdat je tijd wilt winnen om het dode paard weer tot leven te wekken, of is het alleen bedoeld om het gestrande huwelijk in goede banen te leiden naar een scheiding? Ik heb daar lichte zorg over, al heeft Santiz toegezegd dat het hele proces in volledige transparantie zal geschieden.

De nieuwbouw in Doetinchem
Mensink vervolgt: “In Doetinchem leeft de angst dat er zonder een fusie, zonder het SKB, geen nieuw ziekenhuis komt en – daar zijn de partijen het wel over eens – dat is noodzakelijk. Naar ons inzicht is er de fout gemaakt om eerst een ambitie te formuleren en daarop een ziekenhuis te bouwen in plaats van eerst de zorgvraag onderzoeken en daarop een ziekenhuis af te stemmen. De zorgvraag moet het uitgangspunt zijn en niet het gebouw.”

Dat het geplande ziekenhuis te groot zou zijn voor de ambitie wordt door sommigen ontkend, met de verwijzing dat het ziekenhuis kleiner wordt dan het bestaande. Anjo Joldersma hierover: “Ik ben daar niet zo van onder de indruk. In de eerste plaats is de landelijke trend dat de ligduur korter wordt in de ziekenhuizen en dat er meer wordt ingezet op de digitale middelen om ter plekke te monitoren, zodat de gang naar het ziekenhuis niet altijd nodig is. En op de tweede plaats is niet zozeer de oppervlakte van het ziekenhuis van belang, maar de inrichting. Het is vooral de inrichting, die een topklinisch ziekenhuis duurder maakt.” De drie zijn het erover eens, dat een ziekenhuis van 120 miljoen voor een ziekenhuis als Doetinchem op eigen kracht is op te brengen.
Joldersma: “Er is altijd beweerd dat er een ziekenhuis gebouwd kon worden zonder het SKB. Nu blijkt dat dat vanaf het begin niet gekund heeft, maar met de juiste ambitie aangepast aan de zorgvraag heeft SZ wél genoeg omzet voor een nieuw ziekenhuis. Als het in Winterswijk kan, moet dat ook in Doetinchem kunnen.”

Onzekerheid over de macht
Formeel gezien bepaalt nog steeds de Raad van Toezicht van Santiz wat er gaat gebeuren.Joldersma: “Zorgverzekeraar Menzis vindt het dringend noodzakelijk dat er een regiovisie komt. Daarvan blijkt nu dat Menzis die in september in concept al heeft opgesteld. Wie had de leidende visie? Santiz of Menzis? Ik geloof niet dat Menzis hier de partij is, die het zou willen doordrukken.”
Wilschut: ”Menzis zou ook enthousiast kunnen raken; dat past ook beter bij de zorgverzekeraar met als motto: goede zorg dichtbij. De bestrijding van het coronavirus heeft nog eens extra duidelijk gemaakt, dat de contacten tussen de huisartsen en het ziekenhuis heel belangrijke contacten zijn. Dat geeft ons het gevoel dat we op de goede weg zitten.”

Geen winnaars en verliezers
Als het aan Stichting Behoud van het SKB ligt, komt er voor elk ziekenhuis een eigen Raad van Bestuur en een eigen Raad van Toezicht om dan op vrijwillige basis een samenwerking aan te gaan. Ze willen niet spreken overwinnaars of verliezers. "Er bestaat ook nog zoiets als voortschrijdend inzicht of de mening moet worden bijgesteld door veranderingen in de maatschappij. Ze willen vooral vooruit kijken; rond de zomer moet de knoop zijn doorgehakt, dan is er nog tijd voor de afwikkeling, waarin de ziekenhuizen al kunnen werken aan een businessplan 3.0 voor 2021. En dan samen de schouders eronder voor de gezamenlijke belangen, maar wel op vrijwillige basis!"

Jan Bart Wilschut besluit met de wijze woorden: “Een gedwongen huwelijk, daar komen geen mooie kinderen van.”




Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant