Vanaf een bankje | Nabij Beestman

Nabij Beestman

AALTEN – Meestal is het bankje waarop ik plaats neem er een, die ik toevallig tegenkom tijdens een fietstocht. Dit keer had ik echter een gebied op het oog, waarover ik wilde schrijven: de omgeving van de monumentale boerderij Beestman op de Haart. Daar moet toch ergens wel een bankje staan dacht ik.

Het bankje vond ik nadat ik door de bossen en tussen de akkers en weilanden van het Beestman was gefietst. Bij Beestman zelf trof ik een eerste bankje aan, maar dat stond te dichtbij de boerderij. Dan heb ik het gevoel dat ik bij de bewoners op de stoep zit. Het onopvallende bankje dat ik later aan de Drenthelweg vond staat onder een fraaie oude zomereik, aan het begin van een oprit naar een boerderij. Het is een bankje, waarvan geen tweede bestaat en een stuk lager dan de meeste bankjes.

Vanaf het bankje zie ik bos, akkers en weilanden van het gebied dat ik Beestman noem. Het heeft verschillende eigenaren. Een deel van de bossen en bosjes en een aantal weilanden is in bezit van Staatsbosbeheer. Deze omgeving is een prachtig voorbeeld van hoe mooi dat kleinschalige oude hoevenlandschap van de Achterhoek kan zijn. Iemand heeft mij wel eens gezegd dat ik dat beter niet onder de aandacht kon brengen, want dat zou extra bezoekers trekken. Nu kom ik hier niet elke dag, maar al die keren dat ik er was kwam ik niet of nauwelijks anderen tegen. Dat geldt voor bijna alle mooie gebieden in de Oost-Achterhoek. Op een enkele uitzondering na is het er nooit druk.

Delen van de bossen van het Beestman zijn van het type eikenhaagbeukenbos. De voorjaarsflora is fraai met de bekende bosanemoon, bosviooltjes en gele dovenetel. Op enkele plekken bloeit de slanke sleutelbloem. Meestal groeit die bij beken. Als je die midden in een bosgebied zonder beek staat, ben je in eikenhaagbeukenbos bent. Naast die sleutelbloemen is een grote groeiplek van een sierlijk gras, eenbloemig parelgras. Algemeen inn Zuid-Limburg, daarbuiten zeldzaam.

Beestman heb ik goed leren kennen toen ik het in de jaren 90 inventariseerde. Dan kijk je overal. Nu blijf ik netjes op de paden. De weilanden die achter de bosjesliggen loop ik niet meer in, hoewel die door het verschralende beheer dat al tientallen jaren wordt toegepast soortenrijk en bijzonder interessant zijn. Orchideeën groeien er al vele jaren. Maar zonder dat je de kwetsbare plekken van het Beestman in kunt lopen blijft het een van de aantrekkelijkste gebieden in de wijde omgeving.