Stichting Mukwano maakt onvergetelijke reis naar Oeganda

AALTEN - Stichting Mukwano is op reis geweest naar Oeganda. Onderstaand een verslag van deze reis, van de hand van Mirjam Klumpenhouwer.

"In het afgelopen jaar hebben we samen met de Oegandese organisatie KRADEF gebouwd aan een school in Kitgum. In oktober werd de school geopend. Reden voor David Otto en zijn bestuursleden om Stichting Mukwano uit te nodigen en hun trots met ons te delen. Mirjam, Harmjan en Emma gingen met veel plezier op deze uitnodiging in. In Oeganda ontmoeten wij een groep gedreven mensen met een warm hart voor hun gemeenschap die ons enthousiast deelgenoot maakten van hun toekomstplannen. In dit artikel eest u over deze onvergetelijke reis, daarnaast herinneren wij u graag aan onze jaarlijkse toetenactie. U kunt uw bestelling doorgeven via www.mukwano.nl

School
Er is volop bedrijvigheid in en rondom de school. Sinds het schooljaar in februari startte, wordt er al lesgegeven. De kinderen hebben plezier in de lessen en laten trots horen dat ze al raadsels kunnen vertellen in het Engels. Op de dag van de officiële opening heeft iedereen zijn mooiste kleding aan. Er worden tenten gebouwd en geluidsboxen geïnstalleerd. Terwijl de gasten in kleine groepjes het schoolterrein op komen. We worden voorgesteld aan een aantal mensen. Er zijn mensen namens de regering, er zijn hoofden van scholen in de buurt, er zijn mensen die grond hebben afgestaan voor het project en er zijn familieleden van David die van ver gekomen zijn om deze bijzondere dag mee te maken.

Een blik op het programma beloofd dat het een lange zit wordt. Eerst is er een soort kerkdienst waarin kinderen gedoopt worden. Daarna is de eer aan de voorganger om de school officieel te openen met het doorknippen van het lint. Nadat iedereen even binnen heeft gekeken, nemen we buiten weer plaats en begint een lange voorstelling. Iedereen, van jong tot oud, mag zich door dans, muziek en zingen laten horen en zien. Een hechte gemeenschap op zijn best! Er worden speeches gehouden waarin veel waardering wordt uitgesproken voor al het werk. Sprekers delen hun visie op de ontwikkeling van het project en iedereen hoopt op een goede toekomst voor de kinderen.

Als ook wij wat hebben mogen zeggen over de prettige samenwerking en het mooie resultaat, en de fotomomentjes achter de rug zijn, komt er een rij vrouwen aan lopen met grote pannen op hun hoofd. Er is gekookt voor alle aanwezigen, een paar honderd man. Zo wordt het officiële gedeelte afgesloten. De volgende dag horen we dat er nog lang nagepraat, gefeest en gedanst is ter ere van de school.

Uitwisseling
Samen zitten we de dag na de opening onder een boom. De mannen op boomstronken, de vrouwen op kleedjes op de grond. Een enkeling op een kleuterstoeltje uit de school. Dat is hoe hier de vergadering van besturen eruit ziet. We beginnen met een voorstelronde, waarbij iedereen toelicht wat zijn/haar functie is bij de stichting of de school.

Er wordt gesproken over de plannen om meer klaslokalen te bouwen om zo alle zeven klassen te kunnen huisvesten. Er is al een tekening gemaakt, die wordt uitgerold op de grond. De begroting moet nog worden gemaakt. Als we vragen waar het gebouw moet komen te staan staat iedereen op en wordt er druk gediscussieerd op de aangewezen plek op het terrein. Voor- en nadelen worden afgewogen: moet het gebouw in het verlengde of dwars op de bestaande bouw komen? Windrichting, zonlicht en afrastering worden meegewogen in de keuze. Mooi om iedereen zo betrokken te zien.

Even later komt het gesprek op het thema zelfvoorzienendheid. Ook daarover bestaan meerdere ideeën; het verkopen van producten als brood of groente, de verhuur van landbouwwerktuigen om de opbrengsten te vergroten. Er worden veel dingen voorgesteld en zorgvuldig besproken en afgewogen.

We sloten de bijeenkomst af met het opstellen van een intentieverklaring. Daarin staat dat we voor een langere tijd met elkaar gaan samenwerken met als einddoel een gemeenschap die zelfstandig zijn onderwijs en voorzieningen in stand houdt. In de intentieverklaring staat daarnaast wat ieders rechten en plichten zijn in het behalen van dat doel.

Leren van elkaar
David is de spil van het project, maar hij houdt er absoluut niet van om op de voorgrond te staan. Hij heeft kundige mensen om zich heen die hem helpen. Ook de leraren zijn stuk voor stuk mensen die gedreven zijn en zich met hart en ziel inzetten voor de kinderen. De opzet van het project is goed doordacht. Niet te groot, overzichtelijk en behapbaar.

Het werk voor KRADEF doet David vrijwillig. Daarnaast werkt hij als toeristisch gids. Naast het project laat hij ons deze week de mooiste plekken van Oeganda zien. Het land heeft zoveel te bieden: schitterende landschappen, prachtige wilde dieren en zoveel gastvrijheid. Samen zijn we de hele week onderweg en hebben we veel kunnen bespreken. Van de kwaliteit van Nederlandse stroopwafels tot de visie over eigenaarschap van het project. David ziet als gids ook veel andere projecten, hij leert veel van wat er goed of juist fout gaat. Wij delen zijn visie: Wij kunnen ondersteunen maar er is een gemeenschap nodig om een project te laten slagen.

Hoe gaan we verder?
Het schoolgebouw staat en is ingericht, mede met dank aan verschillende sponsoren die de kleurrijke stoeltjes en tafeltjes en schoolbanken hebben geschonken. Met KRADEF hebben we afgesproken dat zij nu eerst de school afwerken. Daarnaast werken ze de plannen voor het tweede gebouw verder uit zodat we binnenkort kunnen bespreken hoe we de realisatie daarvan samen op kunnen pakken."