Afbeelding

Randbericht | Zwijg op het goede moment

Algemeen Columns

Zwijg op het goede moment

Kinderburgemeester Rosanna Lohuis en voorzitter van de kindergemeenteraad was op bezoek in de gemeenteraad. Ze sprak daar voor het eerst de volwassenenraad toe. Enkele raadsleden stelden haar een vraag. Waarom ze in politiek geïnteresseerd was geraakt? Rosanna antwoordde dat ze altijd veel praat en graag haar mening geeft. Daarom dacht ze dat de politiek wel wat voor haar is.

Meteen vroeg ik me af of al die mensen die nu actief zijn in gemeenteraden of er in zaten tijdens hun schooltijd werkelijk zo veel spraken. Als ik terug denk aan mijn lagere schooltijd, zie ik een jongetje voor me dat nooit veel zei en het liefst met een boek in een hoekje zat. Herinneringen zijn niet altijd betrouwbaar, want als ik in het schoolrapport uit die tijd kijk, zie ik de opmerking die juffrouw Reirink er in de derde klas bij schreef. "Zelfs voor praten heeft Bernhard een tien."

Van de huidige raadsleden van de gemeente Aalten heb ik er één gekend in de tijd dat hij nog een jongetje was. Het is waar, Henk praatte toen al veel en maakte al grapjes. Over de andere raadsleden durf ik niks met zekerheid te zeggen, maar van het merendeel kan ik me nauwelijks voorstellen dat ze grote zwijgers waren. Dat geldt ook voor raadsleden in de gemeente waarin ik woon. Eén van de wethouders heb ik nog geschiedenisles gegeven op een MAVO in Lichtenvoorde. Zij praatte toen zoveel op de verkeerde momenten, dat ik haar zelfs strafwerk heb gegeven.

Praten politici werkelijk zo veel? Dat lijkt maar zo. Op de tv en de radio praten ze. Wie naar een gemeenteraadsvergadering kijkt ziet vele uren lang pratende mensen. Gelukkig praten ze nooit allemaal tegelijk. Soms zijn er felle discussies, maar over het algemeen zijn er nette en redelijke mensen te zien. Ze laten elkaar uitpraten en worden niet snel boos op elkaar. Omdat niet iedereen over elk agendapunt meepraat, zegt het merendeel van de raadsleden tijdens een raadsvergadering weinig tot niets. Dat kan tot enige verveling leiden en daarom kan ik het me voorstellen dat iemand tijdens een vergadering via laptop of telefoon een voetbalwedstrijd volgt. In mijn gemeenteraadstijd had ik altijd een boek bij me en daarin las ik ook. Tenslotte moet tijd wel zo efficiënt mogelijk gebruikt worden.

Mijn ervaring is dat een politicus vaker zwijgt dan praat. Dat kan niet anders. Je luistert naar wat andere politici en bewoners zeggen. Je leest stukken om goed voorbereid aan een discussie deel te kunnen nemen. Je leest kranten en bladen om goed op de hoogte te zijn van alles wat belangrijk is voor de gemeente. Met alleen maar praten bereik je niet veel, al is het wel prettig als je dat van nature gemakkelijk kunt. Toen ik net gemeenteraadslid was, leerde ik ook al snel dat je niet te veel moet praten. Ik deed dat met plaatselijke journalisten. Daardoor kwam er een enkele keer een artikel in de krant, waar andere raadsleden en wethouders niet blij mee waren. Daarom een welgemeend advies aan Rosanna en alle anderen die actief willen worden in de gemeentepolitiek: zwijg op het goede moment. 'Ik weet er alles van en heb zeker een mening, maar ik kan er even niets over zeggen' is ook een goed antwoord.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant