Randbericht | Wegen voor dieren

Wegen voor dieren

Een tijdreis zo nu en dan is verhelderend. Ik kan het iedereen aanraden. Je beseft daarna hoeveel er veranderd is in de laatste anderhalve eeuw. Een tijdmachine is niet nodig voor die reis. De gemakkelijkste manier om te ervaren hoe veel er anders is geworden in Aalten en omstreken is de topotijdreis. Op deze website zijn vanaf de eerste helft van de negentiende eeuw tot nu topografische kaarten achter elkaar gezet. Na de keuze van een plek kun je door het jaartal te verschuiven alle veranderingen volgen.

Als ik het even kort door de bocht samenvat dan zijn er in ruim 150 jaar meer huizen, boerderijen, bedrijven en wegen bij gekomen. Daar staat tegenover dat er veel kleine landschapselementen, zoals houtwallen, struwelen, ruigten, begroeide esranden, overhoekjes en bosjes zijn verdwenen. Je kunt zeggen dat er veel wegen waarvan de dierlijke bevolking graag gebruik maakt zijn verdwenen. Zij benutten graag de linten door het landschap, zoals de houtwallen en andere kleine landschapselementen vaak worden genoemd. Het verschilt per soort, maar het merendeel van de dieren is geen groot liefhebber van open gebieden, want daar is het gevaar het groots.

Vooral het passeren van de wegen van de mens is een gevaarlijke onderneming. Omdat er daarvan zo veel bijgekomen zijn, zijn ze nauwelijks te vermijden. Loop maar eens met enige regelmaat enkele kilometers langs dezelfde druk bereden weg en tel de verkeersslachtoffers. Dat zijn er vele. Bij grotere wegen zijn er daarom voorzieningen gekomen zoals ecoducten en tunnels, waardoor een tocht minder vaak een dodelijke afloop heeft. In het Achterhoekse landschap zijn deze voorzieningen nauwelijks te vinden. Daarom is het de hoogste tijd voor een verkeersplan voor onze dierlijke medeburgers, zodat zij zich ook met een ontspannen gevoel door het buitengebied kunnen verplaatsen.

Zo'n verfijnd plan is wel in strijd met de trend om het aantal ecologische verbindingszones, zoals de wegen voor het dier worden genoemd, te verminderen. Vele kleine worden vervangen door enkele grote, die dan robuust worden genoemd. Alsof alle dieren zich automatisch richting deze grote veilige wegen zullen verplaatsen. Rekening houdende met de gemiddelde instelling van het dier is daarom een fijnmaziger systeem noodzakelijk. Die hebben immers net als mensen de voorkeur voor de kortste weg. Net als bij de speciale fietsstraten is het de hoofdgebruiker die altijd voorrang moet hebben, waar die ook oversteekt.

In overleg met de veldbiologen moet voor de hele gemeente in enkele maanden een verkeersplan voor dieren zijn op te stellen. De uitvoering zal fasegewijs moeten, dat begrijp ik, maar over een jaar of vijf zal Aalten de eerste gemeente kunnen zijn, waarin dieren altijd veilig kunnen reizen. De gemeenteraad die al begaan is met de kwetsbare burger zal ook voor deze kwetsbare groep geld willen uittrekken. Iedere bewoner zal ongetwijfeld bereid te zijn te stoppen voor een dier, dat wil oversteken. In alle wegen komen oversteekplaatsen voor dieren, waarvoor wij geacht worden te stoppen. Erbij staat een bord. "Pas op, er kan nog een dier aankomen."