Afbeelding

Column Tante Rikie - Een bekentenis 

Opinie

"Ten onrechte wordt vaak beweerd dat de Achterhoek een ruraal en onderontwikkeld stipje op een smoezelige landkaart is waar gebochelde keuterboertjes met tranen in de ogen van de inteelt, doodsangst en chlamydia halfdode ezels met zwepen vooruit drijven over modderige zandpaden waarlangs dood vee en gespietste Randstedelijken het uitzicht op een door luchtverontreiniging vervuilde horizon belemmeren. Dit is ons een doorn in het oog. Laat het voor eens en altijd duidelijk zijn: 's-Heerenberg ligt verdomme niet in de Achterhoek!" 

Met het angstzweet in mijn handen las ik bovenstaand stukje tekst in het allerlaatste Zwarte Cross fanclubmagazine 'Harder!'. Blijkbaar is de tijd gekomen om een groot geheim prijs te geven. Al jaren ben ik woonachtig in het mooie Achterhoekse Hummelo. Oorspronkelijk kom ik hier echter niet vandaan. Ik, Tante Rikie, festivaldirectrice van de Zwarte Cross, ben geboren en opgegroeid in 's-Heerenberg. There, I said it… 

Als opgroeiend meisje in 's Heerenberg zag ik al dat de wereld om haar heen niet de wereld was die zij al op jonge leeftijd voor ogen had. Het ontbrak er aan vrolijkheid, gezelligheid, liefde en openheid in het dorpje dat onder het juk van de bloedfanatieke katholieke fundamentalisten uit zijn maatschappelijke voegen dreigde te barsten. Ik 'mos d-r uut' en wilde de mensheid iets meegeven in plaats van afnemen, dit in tegenstelling tot de notabelen in die dagen. Dit werd het begin van een levenswerk waar ik mij tot op de dag van vandaag hevig gepassioneerd voor inzet. Gewapend met een knapzak die slechts gevuld was met een pot boerenjongens, de verzamelde werken van Leo Nikolajevitsj Tolstoj, een beugelfles met levertraan, een roestig zakmes, twee appels, een roze strippenkaart en een paar thermosokken trok ik de wijde wereld in. Er volgden reizen over de hele aardkloot en ik keerde pas na een paar jaar huiswaarts. Ik was met een schamel gevulde tas gegaan, maar met een ongelooflijke hoeveelheid bagage tussen de oren weer terug gekomen en ik kon niet wachten om hier iets mee te gaan doen.
Het werd mij al wel duidelijk dat ik niet in de Liemers moest blijven om mijn visioenen te realiseren. Ik moest een plek vinden waar gemoedelijkheid, saamhorigheid, gastvrijheid, bescheidenheid en een goede werkethiek gemeengoed zijn. Daarnaast moest de locatie logistiek perfect zijn en moesten de mensen er van een feestje houden. Ik hoefde niet lang na te denken: ik moest mijn boeltje oppakken richting de Achterhoek. Aldaar werden mijn hersenspinsels al gauw werkelijkheid en zijn nu wereldwijd bekend en berucht als de Zwarte Cross!

Ik denk dat de Achterhoek een geweldige toekomst heeft mits er nieuwe en creatieve ideeën ontplooid worden die geworteld zijn in Achterhoekse waarden als gemoedelijkheid, saamhorigheid, gastvrijheid en bescheidenheid. Voor mij is de Achterhoek de plek waar mijn dromen realiteit zijn geworden en waar ik als mens tot bloei ben gekomen. Dat kan jou ook overkomen! Ook als je van oorsprong, net als ik, eigenlijk geen geboren en getogen Achterhoeker bent. Nou en! Geef je verstand en creativiteit een trap onder de reet en dien jouw idee om de Achterhoek nog mooier te maken in via www.anpakken.nl

Tante Rikie is Koningin van de Achterhoek, Hertogin van de Hummelse heide en natuurlijk directrice van de Zwarte Cross.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant